تأثير تمرين تناوبي شديد و تنظيم خواب بر برخي شاخص‌هاي التهابي، توان بي‌هوازي و تركيب بدن در دختران نوجوان داراي اختلالات خواب

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر مقايسه تأثير روش‌هاي تمرين تناوبي با شدت زياد HIIT، تنظيم خواب و تركيبي از اين دو روش بر اينترلوكين6 IL6، پروتئين واكنش‌دهنده با حساسيت زياد hsCRP، توان بي‌هوازي و شاخص توده بدني BMI دختران نوجوان داراي اختلال خواب بوده است. روش كار: 80 دختر نوجوان داراي اختلال خواب به‌طور تصادفي در گروه‌هاي HIIT، تنظيم خواب، تركيب HIIT و تنظيم خواب، و كنترل جايگزين شدند. همه شركت‌كنندگان دو روز قبل و بعد از فرايند تحقيق براي اندازه‌گيري‌ها در جلسات پيش‌آزمون و پس‌آزمون شركت كردند. شركت‌كنندگان در گروه تمرين HIIT و تركيبي، 4 هفته و هفته‌اي سه جلسه به تمرين HIIT پرداختند. افراد در دو گروه تنظيم خواب و تركيبي، برنامه تنظيم خواب را با افزايش 5 دقيقه‌اي مدت‌زمان خواب در هر شب اجرا كردند. يافته‌ها: نتايج حاضر تفاوت معني‌دار بين‌گروهي را براي سطوح سرمي IL6 و hsCRP، شاخص توده بدني و توان بي‌هوازي نشان داد (0.001 P). نتايج آزمون تعقيبي بونفروني كاهش معني‌دار در شاخص توده بدني و سطح سرمي IL6 و hsCRP و افزايش معني‌دار در متغير توان حداقل در گروه تركيبي در مقايسه با سه گروه ديگر نشان داد 0.001 P. علاوه‌براين، افزايش معني‌دار ظرفيت توان بي‌هوازي توان اوج و ميانگين به ترتيب در گروه تركيبي و HIIT در مقايسه با گروه تنظيم خواب و كنترل مشاهده شد 0.001 P.نتيجه گيري: مداخله تركيبي HIIT و تنظيم خواب مي‌تواند به‌عنوان مداخله‌اي ارزشمند به برنامه‌هاي درماني به‌منظور بهبود اختلالات خواب دختران نوجوان و كاهش مشكلات و هزينه‌هاي درمان اين افراد و خانوده‌هاي آن‌ها در نظر گرفته شود.