مقايسه تأثير سه داروي ميدازولام، پروپوفول و دكسمدتوميدين بر ميزان تغييرات هموديناميك در بيماران جراحي كاتاراكت با بي‌حسي موضعي در مركز آموزشي درماني 5 آذر گرگان سال 1400-1401

مقدمه: جراحي كاتاراكت بيشتر در افراد مسن انجام مي‌شود و انتخاب داروي بيهوشي در اين افراد اهميت ويژه‌اي دارد. در حال حاضر چندين روش آرام‌بخشي با ميزان موفقيت و عوارض جانبي متفاوتي وجود دارد. در اين مطالعه آثار ميدازولام، پروپوفول و دكسمدتوميدين براي آرام‌بخشي طي جراحي كاتاراكت تحت بي‌حسي موضعي بررسي شد. روش كار: در اين مطالعه 90 بيمار كه كانديد جراحي كاتاراكت بودند، براساس بيهوشي كلاس 2 و 3 (براساس معيارهاي ASA) وارد مطالعه شدند و به‌صورت تصادفي دوسوكور، به سه گروه تخصيص يافتند. گروه اول ميدازولام، گروه دوم پروپوفول و گروه سوم دكسمدتومدين دريافت كردند. حين عمل و ريكاوري، مقادير فشارخون، اشباع اكسيژن خون شرياني، ضربان قلب و بروز عوارض ثبت شد. داده‌ها پس از جمع‌آوري با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 23 و سطح معني‌داري 0.05 تجزيه ‌و تحليل شد.يافته‌ها: ميانگين سطح اشباع اكسيژن خون شرياني (SPO2) در سه گروه از بيماران بررسي‌ شده در اتاق عمل تفاوت معني‌داري نداشت (0.05 P)، ولي در ريكاوري SPO2 در گروه پروپوفول تغيير كمتري نسبت به دو داروي ديگر داشت (0.05 P). اندازه‌گيري فشارخون دياستوليك در سه گروه از بيماران حين عمل تفاوت معني‌داري نداشت (0.05 P)، ولي در مرحله ريكاوري، در گروه دريافت‌كننده دكسمدتوميدين تفاوت معني‌داري ديده شد (0.05 P). تغييرات ضربان قلب در سه گروه از بيماران هنگام عمل و ريكاوري تفاوت معني‌داري نداشت (0.05 P).نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد در بيماران با فشارخون بالا و بيماران داراي تپش قلب، دكسمدتوميدين گزينه‌ بهتري براي آرام‌بخشي بيماران است.