نقش تعديل كنندگي تيپ شخصيتي در رابطه بين واكنش رواني و رفتار پيشگيرانه از كرونا

مقدمه: گسترش و شيوع كوويد 19 منجر به قرنطينه شدن در خانه و بسته شدن بسياري از مراكز تفريحي و آموزشي شد كه سلامت روان مردم را به شكل منفي تحت تاثير قرار داد و به دنبال آن واكنش‌هاي رواني مختلفي نيز بروز كرد كه اين واكنش‌ها رفتارهاي پيشگيرانه را نيز تحت تاثير قرار داد. هدف اين پژوهش نقش تعديل‌كنندگي تيپ شخصيتي در رابطه بين واكنش رواني و رفتار پيشگيرانه از كروناست. روش كار: در اين مطالعه توصيفي- همبستگي، 200 نفر از دانشجويان دانشگاه‌هاي مختلف سراسر كشور به روش در دسترس انتخاب شدند. شركت‌كنندگان به صورت آنلاين به زير مقياس‌هاي فرم كوتاه پرسشنامه ۶۰ سوالي نئو و پرسشنامه واكنش رواني هانگ و فاداو رفتار پيشگيرانه محقق‌ساخته پاسخ دادند. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از SPSS ورژن ۲۵ و روش تحليل رگرسيون خطي انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد با توجه به اينكه بين واكنش رواني و رفتار پيشگيرانه (0.443-= βو 001 p) رابطه مستقيم و معناداري وجود دارد. با اين وجود ويژگي‌هاي شخصيتي وظيفه‌شناسي(p = 0.001, β = 0.952), توافق‌پذيري (p 0.001, β = 0.037), روان‌رنجوري (0.039-=β , 001 p) و گشودگي به تجربه (p 0.001, β = 0.931 )، توانستند اين رابطه را تعديل كنند و باعث افزايش رفتار پيشگيرانه در افراد شوند اما ويژگي برون‌گرايي در رابطه بين واكنش رواني و رفتار پيشگيرانه هيچ نقشي ايفا نكرد. نتيجه‌گيري: نياز است مداخلات آموزشي و درماني در راستاي كاهش مشكلات روان‌شناختي و تقويت ويژگي‌هاي روان‌شناختي مثبت به منظور مقابله با بيماري كرونا صورت گيرد.