بررسي اثربخشي طرحواره درماني گروهي بر اضطراب مرگ و آشفتگي هيجاني بيماران مبتلا به سرطان سينه

مقدمه: سرطان يكي از علل اصلي مرگ در سرتاسر جهان است. اين موضوع منجر شده است تا پزشكان، روانشناسان به دنبال كشف علل، درمان و در نهايت ارتقاء سلامت رواني اين گروه از بيماران باشند. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي طرحواره درماني گروهي بر اضطراب مرگ و آشفتگي هيجاني بيماران مبتلا به سرطان سينه انجام گرفت. روش‌: مطالعه حاضر شبه آزمايشي و از نوع طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامي بيماران مراجعه‌كننده به مراكز درماني و بيمارستان‌هاي شهر شيراز از تيرماه ۱۳۹۹ تا شهريورماه ۱۳۹۹ با تشخيص سرطان سينه بود؛ كه با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند ۵۰ نفر از زنان داراي سرطان سينه، انتخاب و به‌صورت تصادفي در ۲ گروه (كنترل و آزمايش) گمارده شدند. گروه آزمايش مداخله آموزشي طرحواره درماني گروهي را در ۸ جلسه ۴۵ دقيقه‌اي و هفته‌اي ۱ جلسه، دريافت نمودند. گروه كنترل مداخله‌اي دريافت نكردند؛ پرسشنامه‌هاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامه اضطراب مرگ و پرسشنامه‌ افسردگي، اضطراب و فشار رواني بود. براي تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۴ و تحليل كوواريانس استفاده شد. يافته‌ها: نتايج حاصل نشان داد كه پروتكل‌هاي آموزشي طرحواره درماني گروهي بر كاهش اضطراب مرگ و آشفتگي هيجاني زنان مبتلا به سرطان سينه تأثير معناداري داشته است (۰/۰۰۱≥p). ميزان تأثير براي اضطراب مرگ و براي آشفتگي هيجاني به ترتيب ۰/۵۷۶ و ۰/۲۴۷ بود. نتيجه ‌گيري: اثربخشي طرحواره درماني گروهي بر كاهش اضطراب مرگ و آشفتگي هيجاني در مطالعه حاضر تائيد شد. پيشنهاد مي‌شود از اين نوع درمان براي ياري به زنان مبتلا به سرطان سينه استفاده شود.