بررسي و تحليل حساسيت روش هاي تجربي برآورد تبخير از سطح آزاد آب سد چغاخور

تلفات تبخير از سطح آزاد آب در سدهاي مخزني، يكي از فرايندهاي مهم در هواشناسي و هيدرولوژي مي باشد. هريك از روابط تجربي برآورد تبخير با توجه به شرايط آب و هوايي هر منطقه مورد تأييد قرارگرفته است. به همين دليل واسنجي روابط برآورد تبخير در مناطق مختلف لازم است. سطح وسيع مخزن سد چغاخور واقع در استان چهارمحال و بختياري (16 كيلومترمربع در رقوم نرمال) باعث شده تبخير از سطح آزاد آب پارامتري تاثيرگذار در برنامه ريزي منابع آب حوضه محسوب گردد. در اين تحقيق از روش هاي تجربي مه ير، مارسيانو، شاهتين، هنفر، ايوانف و سازمان عمران اراضي آمريكا (USBR) براي بررسي تبخير از سطح آزاد آب سد چغاخور استفاده شد و نتايج آن ها با مقادير واقعي تبخير از سطح آزاد آب مقايسه گرديد. روش ميانگين ايوانف و USBR در محاسبه تبخير ماهانه با ضريب تعيين 89/0، RMSE 6/21 و MBE 4/0- و روش ميانگين مه ير و شاهتين در محاسبه تبخير روزانه با ضريب تعيين 67/0،RMSE  01/1 و  MBE0.16 به عنوان بهترين روش برآورد تبخير از سطح درياچه چغاخور، انتخاب گرديدند. نتايج تحليل حساسيت روش هاي مورد استفاده در اين تحقيق، حساسيت كم مدل هاي برآورد تبخير روزانه به پارامتر سرعت باد را نشان مي دهد، به عبارت ديگر روشي كه براي سرعت باد سهم كمتري را در نظر گيرد نتايج بهتري را در برآورد تبخير به همراه دارد.