اثر تزريق بطني مغزي متيل آمين بر اخذ غذا و تداخل آن با سروتونين در جوجه خروس گوشتي

متيل آمين به عنوان يك آمين آندوژن در مغز پرندگان و پستانداران وجود داشته و از طرفي اين آمين به عنوان يك نورومدولاتور در آزادسازي برخي از نوروترانسميترها شبيه سروتونين نقش دارد.  اثرات متيل آمين به خوبي در موش مشخص شده اما تا كنون هيچ گونه مطالعه اي مبني بر نقش متيل آمين در كنترل مركزي اخذ غذا در پرندگان انجام نشده است.  مطالعه ي حاضر به گونه اي طراحي شد تا اثر متيل آمين بر روي اخذ غذا و همچنين نقش سيستم سروتونرژيك را بر رفتار تغذيه اي القا شده توسط متيل آمين در جوجه هاي محروم از غذا به مدت 3 ساعت مورد بررسي قرار دهد.  در آزمايش اول براي يافتن دوز مؤثر متيل آمين، تزريق درون بطن مغزي متيل آمين با دوزهاي 15، 30، 45، 60 و 75 ميكروگرم انجام شد.  در آزمايش دوم، چهار گروه قرار داشتند كه گروه اول (گروه كنترل) سرم فيزيولوژي به همراه اوانس بلو 0.1 درصد، گروه دوم متيل آمين (75 ميكروگرم)، گروه سوم PCPA (مهار كننده ي سنتزسروتونين مغزي، 1.5 ميكروگرم) و گروه چهارم تركيب PCPA + متيل آمين را به صورت تزريق درون بطن مغزي دريافت كردند.  در آزمايش سوم جوجه ها تزريقات مشابه آزمايش دوم را داشتند فقط به جاي تزريق PCPA از SB242084 (آنتاگونيست گيرنده ي HT2C، 1.5 ميكروگرم) استفاده شد.  ميزان اخذ غذاي تجمعي در دقايق 30، 60 و 120بعد از تزريق اندازه گيري شد.  حجم تزريقات در هر گروه 10 ميكروليتر بود.  نتايج اين مطالعه نشان داد كه با افزايش دوز متيل آمين ميزان اخذ غذا در جوجه خروس هاي گوشتي به طور معني داري كاهش پيدا كرد.  بنابراين دوز مؤثر متيل آمين براي ادامه آزمايش 75 ميكروگرم در نظر گرفته شد.  همچنين مشخص گرديد كه اثر هيپوفاژيك متيل آمين توسط PCPA (مهار كننده ي سنتز سروتونين مغزي، 1.5 ميكروگرم) و SB242084 (آنتاگونيست گيرنده ي 5-HT2C، 1.5 ميكروگرم) به طور معني داري تضعيف گشت.  اين نتايج پيشنهاد مي كند متيل آمين اثر هيپوفاژيك بر روي مصرف غذا در جوجه خروس هاي گوشتي داشته و اين كاهش اخذ غذاي ناشي از متيل آمين از طريق سروتونين (گيرنده 5-HT2C) ميانجي گري مي شود.