ارزيابي اثر قطره ي چشمي ليدوكايين و بوپيواكايين روي فشار داخلي چشم و مدت زمان بي‌حسي قرنيه در سگ

علت اصلي ايجاد گلوكوم افزايش فشار داخلي چشم مي‌باشد. براي اندازه گيري فشار داخلي چشم در حيوانات نياز به استفاده از داروهاي بي حسي موضعي مي باشد.  اين داروها ممكن است باعث تغيير فشار داخلي چشم شده و در تشخيص اين بيماران تداخل ايجاد كنند.  لذا هدف از انجام مطالعه ي حاضر، توليد و استفاده از داروهاي بي حسي موضعي كه كم ترين اثر را روي فشار داخلي چشم ايجاد كنند، مي‌باشد.  در اين مطالعه فرم قطره ي چشمي دو داروي ليدوكايين 1 درصد و بوپيواكايين 0.4 درصد توليد شده و اثر آن ها روي فشار داخلي چشم در 20 قلاده سگ بالغ نژاد بومي مورد بررسي قرار گرفت.  بدين صورت كه قطره ي ليدوكايين در چشم راست نيمي از سگ ها و چشم چپ نيمي ديگر و در چشم مقابل نرمالين سالين به عنوان كنترل چكانده شد.  فشار داخلي چشم قبل از چكاندن دارو و در دقايق 0، 5، 10، 15، 20، 25، 30، 35 و 40 بعد از چكاندن دارو به وسيله ي دو دستگاه تونومتر iCare و تونوپن وت اخذ شد.  يك هفته بعد، اثر قطره بوپيواكايين توليد شده به روش مشابه بررسي گرديد.  قطره ي ليدوكايين تغييري در فشار داخلي چشم با هيچ‌كدام از دستگاه‌هاي تونومتر نشان نداد.  قطرهِ‌ي بوپيواكايين باعث افزايش موقتي فشار چشم به محض چكاندن دارو شد كه با دستگاه iCare اين افزايش معني‌دار بود (P=0.014) ولي بلافاصله بعد از آن به حد نرمال برگشت؛ با اين حال نتايج به دست آمده با دستگاه تونوپن وت تغيير معني داري نشان نداد.  مدت زمان بي حسي قرنيه در اثر ليدوكايين 14.7 دقيقه و بوپيواكايين 17.5 دقيقه به دست آمد.  نتيجه‌گيري مي‌شود با توجه به اين كه قطره ي چشمي توليد شده ليدوكايين و بوپيواكايين تغيير چنداني در فشار داخلي چشم ايجاد نكردند، به راحتي مي‌توانند جهت اندازه‌گيري فشار داخلي چشم استفاده شوند ولي چون مدت زمان بي حسي ايجاد شده نسبتا كم مي‌باشد، لازم است فشار داخلي چشم هر چه زودتر اندازه‌گيري شود.