تاثير تمرينات تركيبي بر رانش عصبي و قدرت عضلاني زنان مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس

هدف:مولتيپل اسكلروزيس (Multiple Sclerosis; MS)  بيماري مزمن سيستم عصبي مركزي است كه به وسيله تخريب ميلين سلول هاي عصبي مركزي باعث اختلال در هدايت جريان عصبي مي شود. كاهش تحريك پذيري عصبي وكاهش قدرت عضلاني از علائم و عوارض ناتوان كننده اين بيماري به شمار مي رود. تمرين درماني يك رويكرد بسيار مهم درماني، براي كاهش علائم و نشانه هاي بيماري، كاهش سطح ناتواني و بهبود استقلال در بيماران مبتلا بهMS مي باشد. هدف اين تحقيق تعيين تاثير تمرينات تركيبي بر رانش عصبي، قدرت عضلاني زنان مبتلا به MS بود.روش بررسي:تعداد 20 نفر از زنان مبتلا به MS به صورت هدفمند انتخاب و به شكل تصادفي به دو گروه تجربي (سن 7/2 ± 38/7 سال، قد 5/4 ± 156 سانتي متر، وزن 9/8 ± 46/1 كيلوگرم) و گروه كنترل (سن 5/6 ± 40/1 سال، قد 6 ± 158 سانتي متر، وزن 11 ± 55/5 كيلوگرم) تقسيم شدند. برنامه تمرينات تركيبي (انعطاف پذيري، قدرتي، تعادل، ثبات مركزي، چابكي و پليومتريك) به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هرجلسه به مدت 45 دقيقه براي گروه تجربي اجرا شد. به منظور بررسي رانش عصبي عضلات راست راني، پهن جانبي و نيمه وتري از الكترومايوگرافي سطحي، قدرت ايزومتريك عضلات چهارسرراني و همسترينگ از بايودكس ايزوكنتيك استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها به وسيله آزمون تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر انجام شد (0/05 p).يافته‌ ها:هشت هفته تمرينات تركيبي باعث بهبود رانش عصبي عضلات راست راني (0/05 p)، پهن جانبي (0/05 p) و نيم وتري (0/05 p) زانو شد. همچنين پروتكل اجرا شده باعث بهبود قدرت عضلات چهارسرراني ( 0/05 p) و همسترينگ زانو (0/05 p) بيماران مبتلا بهMS شد.نتيجه‌ گيري:با توجه به تحقيق حاضر از تمرينات تركيبي مي توان براي بهبود علائم ضعف عضلاني و افزايش تحريك پذيري عصبي اين بيماران  استفاده كرد. با توجه به اين نتايج، متخصصان مربوطه مي توانند از اين تمرينات به عنوان يك مكمل دركنار درمان هاي دارويي براي بيماران MS استفاده كنند.