مقايسه اثر و ماندگاري يك دوره بازي هاي اصلاحي با حركات اصلاحي منتخب بر هايپركايفوزيس پشتي پسران 10 ‏تا 12 سال

هدف:هايپر كايفوزيس پشتي جز ناهنجاري هاي شايع در ميان كودكان مي باشد. در سال هاي اخير از جمله روش هاي اصلاحي كه در كنار حركات اصلاحي به منظور پيشگيري و اصلاح ناهنجاري هاي اسكلتي عضلاني كودكان مورد استفاده قرار گرفته است، بازي هاي اصلاحي است. هدف از انجام پژوهش مقايسه اثر و ماندگاري يك دوره بازي هاي اصلاحي با حركات اصلاحي منتخب بروي زاويه كايفوز پشتي پسران 10 تا 12 سال مي باشد.روش بررسي: تحقيق حاضر به روي 79 نفر نمونه پسر با با ميانگين سني (20.80±11.0) سال، ميانگين قد (91 / 5 ± 78 / 140 ) سانتيمتر و ميانگين وزن (75 / 4 ± 69 / 39 ) كيلوگرم كه به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند و به 3 گروه بازي هاي اصلاحي، حركات اصلاحي و كنترل به صورت تصادفي تقسيم شدند اجرا شد. نمونه هاي گروه هاي تجربي به مدت 8 هفته درهفته 3 جلسه پروتكلهاي مربوطه تحقيق را اجرا نمودند. ميزان زاويه هايپركايفوزيس پشتي نمونه ها با استفاده از خط كش منعطف اندازه گيري شد. به منظور بررسي ميزان ماندگاري و اثربخشي تمرينات پس از 8 هفته از پايان تمرينات ميزان هايپر كايفوزيس پشتي دو مرحله ديگر در مراحل پس آزمون و پيگيري مورد اندازه گيري قرار گرفت. يافته ها: نتايج آزمون تحليل واريانس با اندازه هاي تكراري تفاوت معني داري را در گروه بازي هاي اصلاحي در مرحله پيش آزمون 40 / 2 ± 62 / 45 ، با مرحله پس آزمون 24 / 2 ± 46 / 42 و مرحله پيگيري 09 / 2 ± 42 / 42 و در گروه حركات اصلاحي منتخب در مرحله پيش آزمون 59 / 2 ± 81 / 45 با مرحله پس آزمون 36 / 2 ± 26 / 42 و مرحله پيگيري 27 / 2 ± 52 / 42 نشان داد (05 / 0 ≥ p ). همچنين تفاوت معني داري در گروه كنترل در مرحله پيش آزمون 59 / 1 ± 93 / 44 با مرحله پس آزمون 79 / 1 ± 26 / 45 و مرحله پيگيري 84 / 1 ± 26 / 45 مشاهده نشد( 05 / 0 ≤ p). به علاوه اندازه اثر در گروه بازي هاي اصلاحي 85 / 0 ، در گروه حركات اصلاحي منتخب 81 / 0 و گروه كنترل 08 / 0 بدست آمد كه نشان دهنده اثر بالاي پروتكل هاي تمريني در دو گروه تجربي تحقيق بود.به علاوه نتايج آزمون تحليل كواريانس تفاوت معني داري در زاويه هايپر كايفوزيس پشتي بين 3 گروه در مرحله پس آزمون و پيگيري نشان داد (05 / 0 ≥ p ) كه به منظور بررسي اين تفاوت از آزمون تعقيبي بونفروني استفاده شد. نتايج اين آزمون نشان داد در مرحله پس آزمون و پيگيري در گروه هاي تجربي تفاوت معني داري وجود ندارد كه نشان از ماندگاري اثر بازي هاي اصلاحي و حركات اصلاحي منتخب داشت ( 05 / 0 ≤ p ).و تفاوت موجود بين گروه هاي بازي هاي اصلاحي و حركات اصلاحي منتخب با گروه كنترل بوده است (05 / 0 ≥ p ). نتيجه گيري: بازي هاي اصلاحي و حركات اصلاحي منتخب داراي تاثير مثبت و مشابه، همچنين ماندگاري اثرات تمرين بر زاويه هايپركايفوزيس پشتي پسران 10 تا 12 سال مي باشند. بدين ترتيب در مقايسه با حركات اصلاحي اجراي هشت هفته بازيهاي اصلاحي در قالب روشي موثر و مستقل به عنوان روش جايگزين حركات اصلاحي در اصلاح ناهنجاري هايپركايفوزيس پشتي پسران 10 تا 12 سال توصيه مي شود.