بررسي ارتباط بين وارياسيون هاي آناتوميك ناحيه سينونازال با سينوزيت سينوس ماگزيلا با استفاده از تصاوير CT-Scan مولتي اسلايس

مقدمه: سينوزيت از شايعترين بيماري هاي گزارش شده در دهه هاي اخير است كه به عنوان يك بيماري مولتي فاكتوريال از آن ياد مي شود. رابطه قطعي تنوع آناتوميكي كمپلكس سينوس-بيني نيز با سينوزيت، هنوز مورد شك است. Computed Tomography (CT) روش تصويربرداري انتخابي براي ارزيابي سينوس ها و فاكتورهاي آناتوميك مستعد كننده ايجاد سينوزيت است. هدف از مطالعه حاضر، بررسي ارتباط تنوع آناتوميكي كمپلكس سينونازال با سينوزيت سينوس هاي ماگزيلاري با استفاده از تصاوير CT اسكن مالتي اسلايس بود. مواد و روش ها: تصاوير CT اسكن سينوس هاي پارانازال 106 بيمار (212 سينوس ماگزيلا) مراجعه كننده به بيمارستان شهيد كامياب مشهد كه با دستگاه CT اسپيرال16 اسلايس با ضخامت برش 0.75 ميليمتر تهيه شده بودند، مورد ارزيابي قرار گرفتند. تنوع آناتوميك نرمال شامل؛ سلول آگرنازي، اتموئيد بولا، كونكا بولوزا، كونكاي مياني پارادوكس و انحراف سپتوم مياني بيني ارزيابي و ثبت شدند. نمونه ها به دو گروه سالم كه فاقد افزايش ضخامت مخاط در ديواره هاي سينوس ماگزيلا بودند و گروه بيمار(مبتلا به سينوزيت) كه افزايش ضخامت مخاط بيش از 2 ميليمتر را در حداقل يكي از ديواره ها نشان مي دادند، تقسيم بندي شدند. با استفاده از آناليزهاي آماري Chi-square  و T مستقل ارتباط تنوع آناتوميك با سينوزيت سينوس هاي ماگزيلاري بررسي گرديد.يافته ها: آزمون كاي دو، بين وجود كونكاي مياني پارادوكس و انحراف سپتوم مياني بيني با افزايش ضخامت مخاط سينوس(ابتلا به سينوزيت) رابطه آماري معني داري نشان داد. (P≤0.001) همچنين با استفاده از آزمون T-student مشخص شد كه تفاوت آماري معني داري در ابعاد كونكا بولوزا، آگرنازي و اتموئيد بولا بين دو گروه سالم و بيمار وجود نداشت. نتيجه گيري: يافته هاي مطالعه ما مشخص كرد كه بين وجود كونكاي مياني پارادوكس و انحراف سپتوم مياني بيني با ابتلا به سينوزيت سينوس ماگزيلا، ارتباط وجود دارد ولي ساير تنوع آناتوميكي كمپلكس سينوس -بيني (سينونازال) با ايجاد سينوزيت ارتباطي ندارد.