ارزيابي توان اكولوژيك توسعۀ گردشگري در قالب تحليل مكاني نواحي مستعد طبيعت‌گردي (مطالعۀ موردي: شهرستان كاشان)

توان‌سنجي پهنه‌هاي مستعد طبيعت‌گردي مي‌تواند باعث شناخت ظرفيت، اصلاح برنامه‌هاي توسعه‌، حفظ محيط زيست و توسعۀ پايدار گردشگري شود. در شهرستان كاشان با وجود پتانسيل‌هايي نظير تنوع منابع و جاذبه، زيرساخت‌، تمهيدات و فعاليت‌هاي گردشگري، كمتر به برنامه‌ريزي علمي ارزيابي توان اكولوژيكي توسعۀ توريسم پرداخته شده است. لذا پژوهش حاضر سعي دارد به ارزيابي توان اكولوژيكي توسعۀ تفرج متمركز و گستردۀ اكوتوريسم بپردازد تا گامي در راستاي توسعۀ پايدار طبيعت‌گردي مسئولانه بردارد. در اين راستا، از مدل آمايشي توسعۀ توريسم كه پهنه‌هاي مستعد گردشگري را در قالب تفرج متمركز و گسترده ارزيابي مي‌كند، بهره‌گيري شد. معيارهاي مورد ارزيابي شامل دما، ساعت آفتابي، سرعت باد و بارش (آب و هوا)، شيب، جهت شيب، ارتفاع، سنگ بستر و ردۀ خاك (سيماي سرزمين)، تراكم پوشش، مقدار سبزينگي، ارتفاع و گونه گياهي (اكولوژي) هستند كه تحليل مكاني و فضايي آن‌ها در محيط نرم‌افزارهاي ArcGIS، ENVI و Google Earth انجام شد. نتايج نشان داد كه به‌ترتيب 60.63 و 39.34 درصد (1730.86 و 2667.71 كيلومترمربع) و 63.09 و 22.65 درصد (2778.82 و 997.63 كيلومترمربع) داراي قابليت‌هاي بسيار مناسب و مناسب براي تفرج‌هاي متمركز و گسترده هستند. درنتيجه نقشه‌هاي تناسب ارضي شهرستان كاشان مبين قابليت بسيار بالاي آن در انواع مختلف طبيعت‌گردي از جمله زمين‌ گردشگري، گردشگري كشاورزي، تندرستي، طبيعت‌درماني، زيستي و روستايي است كه نمايش گرافيك مكاني از منطقه را به‌صورت پهنه‌هاي مستعد تفرجي ارائه كرده است. اين نتايج مي‌تواند راهنمايي جامع براي عاملان گردشگري و سندي علمي براي مديران و برنامه‌ريزان براي تصميم‌گيري‌هاي سازنده و اجراي سياست‌هاي توسعه‌اي باشد.