بررسي رابطه بين فساد و بيكاري در كشورهاي عضو اوپك: رهيافت گشتاورهاي تعميم‌يافته سيستمي

پديده بيكاري يكي از معضلات عمده اقتصادي- اجتماعي است كه به‌طور مستقيم و غيرمستقيم متأثر از سبك حكمراني است. از اواسط دهه 1990 تحت‌تأثير گسترش ادبيات نهادگرايي جديد و توصيه‌هاي نهادهاي بين‌المللي، حكمراني و اجزاي آن به‌عنوان عوامل تعيين‌كننده مهم در استراتژي توسعه كشورها و كنترل نرخ بيكاري مطرح شد. براساس نظريه نهادگرايي جديد فساد علت اصلي بيكاري و بسياري از مشكلات اقتصادي در كشورها است. هدف اصلي اين تحقيق بررسي رابطه پويا بين فساد و بيكاري در كشورهاي عضو اوپك در دوره زماني 2005 تا 2019 مي‌باشد. براي اين‌منظور در اين پژوهش از روش گشتاور تعميم‌يافته سيستمي (SGMM) استفاده مي‌شود. نتايج نشان مي‌دهد كه كنترل فساد مي‌تواند نقش مؤثري در كاهش نرخ بيكاري داشته باشد. همچنين شاخص ثبات سياسي بر نرخ بيكاري تأثير منفي و معناداري دارد. به اين معنا كه كاهش بي‌ثباتي‌هاي سياسي و كنترل بيشتر حاكميت بر رويدادهاي سياسي مي‌تواند منجر به كاهش نرخ بيكاري در كشورهاي عضو اوپك شود.