امكان‌سنجي تئوري استفاده از نانوحلقۀ كربني آرمچير و زيگزاگ براي توالي‌يابي مولكول زيستي دي‌ان‌اي به روش نظريه‌تابعي چگالي

در اين پژوهش برهمكنش بازهاي دي‌ان‌اي با نانوحلقه هاي آرمچير (Armchair) و زيگزاگ (Zigzag) بررسي شدند. مطالعات بر پايه‌نظريه‌تابعي چگالي براساس تابعي هيبريدي B3LYP است. براي بالا بردن دقت مطالعه از تصحيح انرژي واندروالسي ناشي از برهمكنش دوقطبي استفاده شده است. انتقال بار الكتريكي خالص بين پايه هاي دي‌ان‌اي با نانوحلقه مشاهده نشد. اين موضوع نشان از جذب فيزيكي بين نانوحلقه و پايه‌هاي دي‌ان‌اي است. مقدار برهمكنش بين نانوحلقۀ كربني آرمچير(9/9) و نانوحلقۀ زيگزاگ (15/0) به ترتيب به صورت گوانين آدنين سيتوزين تيمين و آدنين ≈ گوانين سيتوزين تيمين است. بنابراين احتمالاً نانوحلقۀ آرمچير(9/9) توانايي توالي‌يابي مولكول دي‌ان‌اي را دارد.