تأثير خاموشي ژن چالكون ايزومراز بر محتواي فلاونوئيدي گياه اطلسي (Petunia hybrida) با استفاده از فناوري RNAi

رنگ گل يكي از مهم‌ترين اهداف براي به نژادگران گياهي از ديدگاه باغباني است. اخيراً ارقام جديدي با رنگ گل تغييريافته با استفاده از فناوري‌هاي نوين از قبيل مهندسي ژنتيك حاصل شده‌اند كه يكي از مؤثرترين روش‌هاي آن، كاهش مقدار رنگ‌دانه‌هاي داخلي گل به وسيله ممانعت از فعاليت آنزيم‌هاي ضروري مورد نياز براي بيوسنتز آن‌ها مي‌باشد. روش RNAi امكان بررسي ژن‌هاي دخيل در توليد رنگ گل را فراهم كرده است. در اين پژوهش، نقش ژن چالكون ايزومراز (chi) به‌عنوان يكي از ژن‌هاي كليدي در مسير بيوسنتزي آنتوسيانين‌ها با استفاده از روش RNAi بررسي شد. در اين آزمايش، با طراحي و ساخت سازه RNAi ژن chi، انتقال پايدار سازه خاموشي به گياه اطلسي مورد بررسي قرار گرفت. محتواي آنتوسيانين هر يك از گياهان مورد بررسي نيز استخراج و اندازه گيري شد. بيشترين كاهش بيان ژن در فنوتيپ نوع 1 مشاهده شد كه 5.6 برابر نسبت به شاهد كاهش نشان داد. مقدار نارنجنين نيز در لاين هاي تراريخت كاهش 24 درصدي را نسبت به شاهد نشان داد. به‌طور كلي، نتايج اين پژوهش نشان داد كه روش RNAi مي‌تواند به‌عنوان يك روش كارآمد در خاموشي ژن‌هاي مرتبط با مسير توليد رنگ‌دانه گل‌هاي اطلسي عمل كند و از اين طريق به نقش آن ژن‌ها در مسير بيوسنتزي تركيبات مختلف از جمله آنتوسيانين ها پي برد. علاوه‌بر اين، نقش ژن چالكون ايزومراز به‌عنوان يكي از ژن‌هاي مؤثر در مسير بيوسنتزي آنتوسيانين‌ها در گياه اطلسي مشخص شد كه مي‌تواند در توليد رنگ در اين گياه نقش داشته باشد.