القا بيان پروتئين نوتركيب DrsB1-CBDAvr4 در ريشه‌هاي مويين و نا‌به‌جا گياهان تراريخت T1

ريشه هاي مويين و نا‌به‌جا براي بيان پروتئين هاي نوتركيب كارآمد هستند. در مطالعه حاضر به بررسي مقايسه ميزان پروتئين نوتركيب DrsB1-CBDAvr4 در ريشه هاي مويين و نا‌به‌جا پرداخته شد. براي اين منظور ابتدا، تأثير عوامل مختلف بر بهينه سازي شرايط كشت براي توليد ريشه هايي نا‌به‌جا و مويين در سه آزمايش جداگانه با ارزيابي توليد زيست توده در گياه تراريخت DrsB1-CBDAvr4 مورد بررسي قرار گرفت. صحت توليد ريشه هاي القاء شده توسط اگروباكتريوم رايزوژنز و با آغازگر هاي اختصاصي ژن rolC تأييد شد. همچنين با استفاده از PCR، ورود ژن هاي پپتيد نوتركيب درماسپتين B1 در ژنوم كلون هاي ريشه هاي مويين و نا‌به‌جا اثبات شد. سطح پروتئين نوتركيب با استفاده از آناليز ELISA عصاره هاي كلون ريشه‌هاي موئين و نا‌به‌جا اندازه گيري شد. تجزيه واريانس داده هاي حاصل از توليد و القا ريشه نا‌به‌جا نشان داد كه بيشترين تعداد و بلندترين طول ريشه در محيط هاي MS حاوي 1 ميلي‌گرم بر ليتر NAA و 0.5 ميلي گرم بر ليتر IBA به دست آمد. نتايج حاصل از زيست توده ريشه نا‌به‌جا نشان داد كه محيط MS مايع حاوي 1 ميلي گرم بر ليتر از هورمون NAA روي ميزان توليد زيست توده اثرات معني داري (P ≤ 0.01) دارند. بيشترين زيست توده در محيط كشت MS حاوي ميزان 1 ميلي‌گرم بر ليتر هورمون NAA به‌دست آمد و كمترين وزن تر و خشك در محيط MS 1/4بدون هورمون NAA به دست آمد. همچنين نتايج اين مطالعه نشان داد كه سويه ATCC15834، در محيط MS همراه با ساكارز 3 درصد با مدت‌زمان تلقيح 10 دقيقه بهترين تركيب تيماري جهت تحريك ريشه مويين در گياه تراريخت بود. نتايج ELISA نشان داد كه كلون هاي به دست آمده از هر دو ريشه تفاوت معني داري از نظر ميزان غلظت پروتئين كل نشان دادند. ميزان پروتئين نوتركيب حاصل از كلون هاي ريشه مويين به‌مراتب بيشتر از پروتئين ريشه نابه‌جا بود.