تعيين سطح توسعه يافتگي روستاهاي ناحيه ساحلي غرب استان گيلان با استفاده از شاخص توسعه روستايي (RDI)

مقدمه: امروزه توسعه به عنوان يك فرآيند، مهم‌ترين بحث كشورها به ويژه كشورهاي در حال توسعه است، مهمترين هدف توسعه پايدار بر طرف كردن احتياجات و بهبود بخشيدن به شرايط كيفي زندگي انساني است. اين پژوهش سطح توسعه‌يافتگي شاخص هاي بهداشتي و آموزشي روستاهاي ناحيه ساحلي غرب گيلان را مورد بررسي قرار دهد. هدف: در اين تحقيق بررسي شاخص هاي مؤثر بهداشتي و آموزشي، ارزيابي و بررسي تفاوت ها براي دستيابي به توسعه پايه دار در روستاها ي ساحلي غرب استان گيلان موردتوجه قرارگرفته است. همچنين بررسي نقاط قوت و ضعف روستاهاي ساحلي غرب گيلان از نظر برخورداري از شاخص هاي بهداشتي و آموزشي نيز در كانون توجه قرار دارد. زيرا بخشي از اهداف توسعه، تمركز و جذب جمعيت و جلوگيري از مهاجرت و تبديل روستاها به محيط هاي امن براي فعاليت و سكونت انسان است. روش شناسي تحقيق: بدين منظور اطلاعات مربوط به 4 شاخص بهداشتي و 6 شاخص آموزشي براي سه دوره سرشماري 1385، 1390 و 1398 از سايت استانداري استان گيلان دريافت گرديد. سپس با استفاده از شاخص توسعه روستايي (RDI)، شاخص تركيبي نتايج (CRI) و آماره t جفتي اقدام به تعيين ميزان توسعه‌يافتگي شاخص هاي بهداشتي و آموزشي در 8 بخش ناحيه ساحلي در طي زمان و معني داري تفاوت سطح توسعه در سه دوره گرديد. قلمرو جغرافيايي پژوهش: قلمرو جغرافيايي پژوهش حاضر روستاهاي ناحيه ساحلي غرب استان گيلان ميباشد. يافته ها: شاخص هاي بهداشتي و آموزشي در روستاهاي ساحلي غرب گيلان در حد مطلوبي نبوده و نياز به توجه بيشتر دارد. نتايج: معني داري تفاوت شاخص ها در طي سه دوره سرشماري براي دو حالت موردبررسي، تغييرات معني داري كه نشان از ارتقاء سطح توسعه باشد نشان نميدهد، و بين نتايج شاخص CRI سالهاي 1390 و 1398 تفاوت معني‌داري در سطح α=0.05 مشاهده نگرديد. نتايج نشان داد رتبه توسعه در اين ناحيه نيز Dو C است كه بيانگر پايين بودن سطح توسعه‌يافتگي ناحيه ساحلي غرب استان گيلان در راستاي شاخصهاي بهداشتي و آموزشي است.