تحليل ارتباط كيفيت زندگي شهري و عامل طبقه اجتماعي در كلانشهر تهران (مطالعه موردي: مناطق 1، 6 و 20 تهران)

مقدمه: كيفيت زندگي شهري رويكردي جامع در ابعاد مختلف كالبدي، اجتماعي- فرهنگي و اقتصادي است. ارتقاي كيفيت زندگي در فضاهاي شهري با ساماندهي اين ابعاد و شاخص هاي كالبدي موجب آسايش و آرامش جامعه مي شود. هدف پژوهش: تحليل رابطه بين كيفيت زندگي شهري و عوامل طبقه اجتماعي در شهرها (مطالعه موردي: مناطق 1، 6، 20 تهران) است. روش شناسي تحقيق: روش تحقيق توصيفي- تحليلي است. جمع آوري داده ها به صورت اسنادي و پيمايشي از شهروندان محلي انجام شده است. در تجزيه و تحليل داده ها از آزمون هاي آماري توصيفي (ميانگين و واريانس) و استنباطي (آزمون تي، تحليل واريانس درون گروهي و چند متغيره يك طرفه و چند متغيره (MANOVA) و آزمون تعقيبي LSD استفاده شد. جامعه آماري پژوهش شامل مناطق 1 (به عنوان يكي از مناطق توسعه يافته تهران)، منطقه 6 (به عنوان يكي از مناطق در حال توسعه تهران) و منطقه 20 تهران (به عنوان يكي از مناطق توسعه نيافته تهران) است. قلمرو جغرافيايي پژوهش: محدوده جغرافيايي اين تحقيق شهر تهران (مناطق 1،6 و 20 ) انتخاب شده است. يافته ها: بررسي تفاوت شاخص هاي كيفيت زندگي شهري به تفكيك در هر گروه از تحليل واريانس يك طرفه درون گروهي و با توجه به آماره F و سطوح معني داري محاسبه شده انجام شده است. مي توان نتيجه گرفت كه بين شاخص ها تفاوت معناداري وجود دارد. كيفيت زندگي در سه حوزه مورد مطالعه (منطقه 1، 6، 20) تفاوت معناداري دارد و به عبارتي شاخص ها از يكديگر فاصله دارند. همچنين مي توان نتيجه گرفت كه از ميان شاخص هاي مختلف بعد ذهني كيفيت زندگي، شاخص حقوق شهروندي به طور قابل توجهي بالاتر از ساير شاخص ها بوده و در هر سه منطقه به يكديگر نزديكتر است. نتايج: بر اساس تجزيه و تحليل آماري، سطح معني داري (P-value) براي شاخص هاي ذهني كيفيت زندگي برابر با 0.39 و براي شاخص هاي عيني آن 0.21 به دست آمد و فرضيه محقق تاييد ميشود. بين شاخص هاي ذهني و عيني كيفيت زندگي در هر سه گروه تفاوت معناداري وجود دارد. مناطق بر اساس تجزيه و تحليل آماري، سطح معني داري (P-value) براي مناطق 1، 6 و 20 به ترتيب برابر با 0.09، 0.11، 0.07 بود. براي تعيين جايگاه اين تفاوت ها از آزمون تعقيبي LSD استفاده شد و مشخص شد كه از بين شاخص هاي ذهني كيفيت زندگي، شاخص حقوق شهروندي; و در بين شاخص هاي عيني كيفيت زندگي، شاخص فضاي سبز شهري به طور قابل توجهي بالاتر از ساير شاخص ها است. ساير شاخص ها در وضعيت پاييني قرار دارند.