تحليل فضايي مخاطرات طبيعي با تأكيد بر خشكسالي و سنجش ظرفيت سازگاري (مطالعه موردي: سكونتگاه هاي روستايي، شهرستان رزن، استان همدان)

مقدمه: استان همدان از جمله كانون هايي است كه داراي تنوع و فراواني مخاطرات طبيعي است؛ بنابراين، واكاوي و پايش آنها از جمله خشكسالي كه مستقيم با معيشت كشاورزان سركار دارد، از اهميت بالايي برخوردار است. هدف: هدف اين پژوهش تحليل فضايي مخاطرات طبيعي با تأكيد بر خشك‌سالي و سنجش ظرفيت سازگاري روستاهاي شهرستان رزن مي باشد. روش شناسي تحقيق: اين پژوهش با روش تحليلي- توصيفي و با با استفاده از ابزار پرسشنامه و پيمايش ميداني به ارزيابي و سنجش ظرفيت سازگاري كشاورزان با خشكسالي پرداخته است. در گام نخست با استفاده از شاخص هاي مختلف رفتار خشكسالي در منطقه شناسايي و در مرحله دوم استراتژي هاي سازگاري با خشكسالي توسط كشاورزان تدوين گرديد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه شاخص SPI از نظر جداسازي سال هاي خشك و تفكيك دوره هاي خشكسالي نسبت به ساير شاخص ها روش مناسب‌تري در پهنه بندي سرزميني خشكسالي به شمار مي رود. قلمرو جغرافيايي پژوهش: قلمرو جغرافيايي اين پژوهش، شهرستان رزن در استان همدان ميباشد. يافته ها: بررسي استراتژيهاي سازگاري كشاورزان در سكونتگاههاي روستايي شهرستان رزن بيانگر اين بود كه ميزان استفاده جامعه محلي از روشهاي سنتي يا بومي جهت سازگاري با شرايط خشكسالي زياد مي باشد. ميزان استفاده از روش هاي سنتي يا بومي و روش هاي نوين و مدرن جهت سازگاري با شرايط خشكسالي با استفاده از آزمون دوجمله اي مورد آزمون و سنجش قرار داده شده است. نتايج: نتايج حاصل از آمار استنباطي حاكي از آن است كه به طور كلي ميزان استفاده از روش هاي سنتي يا بومي جهت سازگاري با شرايط خشكسالي زياد مي باشد همچنين ميزان استفاده از روش هاي نوين و مدرن جهت سازگاري با شرايط خشكسالي متوسط مي باشد.