طراحي مسكن اجتماعي با رويكرد بهينه سازي مصرف انرژي در شهر تهران

مقدمه: تأمين مسكن اقشار كم درآمد، يكي از مشكلات دولت هاست. خانوارهاي كم درآمد بخش زيادي از درآمد ساليانه خود را صرف مسكن مي نمايند بنابراين هر دولتي در راستاي رفاه جامعه ضروريست به تامين مسكن بپردازد. اهميت مسكن اجتماعي، به علت تامين مسكن مناسب دهك هاي پايين و تعديل چالش هاي مهم آن با توجه به محدوديت منابع انرژي و افزايش تقاضا مي باشد. بخش ساختمان، از بزرگترين مصرف كنندگان انرژي در جهان بويژه در ايران است. طراحي صحيح مسكن از اتلاف انرژي جلوگيري مي كند لذا طراحي مسكن اجتماعي با رويكرد مصرف بهينه انرژي به عنوان سياست كلان اقتصادي و اجتماعي در اين پژوهش مورد توجه مي باشد. اگر ايران به همين روند در توليد، انتقال، توزيع و مصرف انرژي ادامه دهد تهديدي جدي براي اقتصاد محسوب مي شود.هدف: اهداف كلي شامل كاهش سهم مسكن در سبد هزينه زندگي و مصرف بهينه انرژي در مسكن اجتماعي مي باشد.روش شناسي: روش پژوهش تحليلي- ميداني و شبيه سازي مدل پيشنهادي در تهران مي باشد كه ضمن حفظ قيمت مناسب، با بهينه سازي مصرف انرژي به تقاضاي مسكن پاسخ دهد. قلمرو جغرافيايي: قلمرو جغرافيايي اين پژوهش، شهر تهران ميباشد.يافته ها: بدوا طراحي مسكن اجتماعي طبق استانداردهاي طراحي و بر مبناي هزينه تمام شده، بهينه سازي پارامترهاي موثر در مصرف انرژي چون فرم، جهت گيري، همسايگي، جزييات اجزاي ساختماني و ... صورت گرفته و نهايتا نشان داده شده طرح پيشنهادي نسبت به وضع موجود، مطلوب تر مي باشد.نتايج: نتايج حاصله، ارائه راهكارهاي داراي توجيه اقتصادي طرح مسكن اجتماعي با بهينه سازي در مصرف انرژي مي باشد.