استفاده از باكتري‌هاي مصرف كننده اسيد و بافرهاي مختلف براي بهبود هضم و تخمير جيره‌هاي پركنسانتره

اين پژوهش با هدف مطالعه تاثير استفاده از باكتري مصرف كننده اسيد و بافرهاي مختلف شيميايي بر قابليت هضم و تخمير جيره‌هاي پركنسانتره انجام شد. فراسنجه‌هاي توليد گاز تعداد ۱۲ تيمار آزمايشي شامل ۱- جيره‌ شاهد يا پايه‌‌ فاقد افزودني ، ۲- جيره‌ پايه+ سه ميلي ‌ليتر باكتري مگاسفرا السدني cfu/mL 10^8 × 5.1 سه تا 12- يك درصد از پنج بافر بنتونيت سديم، بيكربنات سديم، اكسيد منيزيم، زئوليت، سديم سسكوئي كربنات به تنهايي يا همراه با باكتري مگاسفرا السدني در زمان‌هاي مختلف انداز‌گيري و محاسبه شد. اثر تيمارهاي آزمايشي بر پتاسيل و نرخ توليدگاز، عامل تفكيك، توليد توده‌ زنده‌ ميكروبي، بازده توليد توده‌ زنده‌ ميكروبي، pH، غلظت نيتروژن آمونياكي و قابليت هضم ظاهري ماده خشك و جمعيت پروتوزوآ معني‌دار بود 0.05 P و غير از نيتروژن آمونياكي، همه‌ فراسنجه‌ها در تيمارهاي حاوي بافر بيشتر از شاهد بودند. بيشترين پتانسيل توليد گاز ۲68/26 ميلي‌ليتر ، توليد توده‌ زنده‌ ميكروبي 212/31 ميلي‌گرم ، بازده توليد توده‌ زنده‌ ميكروبي ۷۹ درصد مربوط به تيمار حاوي بيكربنات سديم + باكتري مگاسفرا السدني بود 0.05 P . بيشترين pH و نيتروژن آمونياكي به ترتيب مربوط به تيمار حاوي باكتري 6/60 و شاهد 27/30 ميلي‌گرم در ۱۰۰ ميلي‌ليتر بود. كل جمعيت پروتوزوآ در تيمار بنتونيت سديم + باكتري بيشترين مقدار بود. در كل، نتايج آزمايش حاضر نشان داد كه استفاده از بافرها باعث بهبود شرايط هضم و تخمير شدند و هر كدام از بافرها روي يك يا چند فراسنجه تاثير بيشتري نسبت به بقيه داشتند. به علاوه، باكتري مصرف كننده اسيد به عنوان تنظيم كننده pH، آثاري قابل رقابت با بافرهاي شيميايي به ‌ويژه بافر بيكربنات و حتي در مواردي بهتر داشت.