بررسي ميزان تبعيت از پروتكل كشوري درمان بيماري تب مالت توسط پزشكان استان همدان

پيش‌زمينه و هدف: بروسلوز يكي از مهم‌ترين بيماري‌هاي مشترك بين انسان و دام است كه از جنبه اقتصادي، بهداشت عمومي و درماني موردتوجه ويژه است. در حال حاضر يكي از مشكلات مهم در بيماري بروسلوز ميزان نسبتاً بالاي عود و موارد مزمن بيماري مي‌باشد كه ممكن است به دليل روش‌هاي درماني متفاوت در اين بيماران باشد. اين مطالعه باهدف تعيين ميزان تبعيت پزشكان از پروتكل كشوري درمان تب مالت انجام شد. مواد و روش كار: مطالعه حاضر به‌صورت مقطعي در استان همدان در سال 1400 بر روي 5524 نفر كه در فاصله سال‌هاي 98-1394 به بيماري تب مالت مبتلا بوده‌اند و توسط مراكز بهداشت شهرستان‌هاي استان همدان پيگيري شده و فرم بررسي اپيدميولوژيك براي آن‌ها تكميل‌شده بود انجام گرديد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري 24 SPSS با استفاده از آزمون‌هاي تي تست، و آزمون كاي اسكوئر يا تست دقيق فيشر آناليز آماري شد. يافته ها: از 5524 بيمار بررسي‌شده، در بزرگ‌سالان 3450 بيمار (66.8 درصد) رژيم‌درماني 1، 1123 بيمار (23.7 درصد) رژيم‌درماني 2 و 41 نفر (0.8 درصد) رژيم كودكان را دريافت كردند و 115 نفر از كودكان (31.8 درصد) رژيم‌درماني 1 بزرگ‌سالان، 50 نفر (13.8 درصد) رژيم‌درماني 2 بزرگ‌سالان و 21 نفر (5.8 درصد) رژيم‌درماني كودكان را دريافت كردند. 82 درصد بزرگ‌سالان و 37 درصد كودكان طبق پروتكل، و در مقابل 18 درصد بزرگ‌سالان و 63 درصد كودكان مغاير با دستورالعمل كشوري دارو دريافت كرده بودند. بحث و نتيجه گيري: يافته‌هاي مطالعه حاضر نشان داد وضعيت تبعيت و اجراي پروتكل كشوري در سطح استان همدان مطلوب نيست و ضروري است جهت بهبود وضعيت موجود، برنامه‌هاي آموزشي و مداخله‌اي مدنظر مسؤولين قرار گيرد.