بررسي ارتباط بين اضطراب كوويد-19 و سلامت عمومي دانشجويان پرستاري دانشگاه آزاد بابل در سال 400-1399: يك مطالعه توصيفي همبستگي

پيش‌زمينه و هدف: كاركنان بهداشتي و درماني در خط مقدم اپيدمي با استرس‌هاي زيادي مواجه هستند. بنابراين حفظ سلامت جسمي و رواني آن‌ها بر كيفيت كار و رضايت بيماران تأثير مي‌گذارد. پژوهش حاضر باهدف بررسي رابطه بين سلامت عمومي و سطح اضطراب كوويد- 19 در دانشجويان پرستاري دانشگاه آزاد بابل انجام شد. مواد و روش كار: اين پژوهش توصيفي همبستگي نيمسال دوم 1400-1399 در دانشگاه آزاد بابل انجام شد. جامعه موردمطالعه شامل 90 دانشجوي كارشناسي پرستاري بودند كه با روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌بندي‌شده انتخاب شدند. ابزارهاي تحقيق شامل پرسشنامه سلامت عمومي (GHQ) و مقياس اضطراب بيماري كرونا (CDAS) است. تجزيه‌وتحليل آماري با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 20 انجام شد. از آزمون‌هاي توصيفي براي فراواني و آزمون t-test، همبستگي و رگرسيون چندگانه استفاده شد. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش حاضر نشان داد كه بيشترين درصد نمونه‌هاي پژوهش (53.1 درصد) نمره بين 22 تا 42 از 84 داشتند كه نشان مي‌دهد سلامت عمومي در برخي حوزه‌هاي اضطراب، افسردگي، بعد جسماني و اجتماعي در معرض تهديد و آسيب قرار گرفته است. در زمينه اضطراب كوويد، بيشترين درصد نمونه‌ها (87.7 درصد) داراي نمره 0 تا 16 از 54 در مقياس اضطراب كوويد بودند. نتايج آزمون همبستگي پيرسون نشان داد بين اضطراب كوويد و حيطه‌هاي اضطراب، افسردگي و نشانه‌هاي جسماني سلامت عمومي همبستگي مثبت و معنادار و حيطه عملكرد اجتماعي سلامت عمومي رابطه منفي معناداري (0.05≥p) وجود داشت. بحث و نتيجه‌گيري: يافته‌هاي پژوهش حاضر مي‌تواند اطلاعات مفيدي در اختيار مسئولين آموزشي دانشگاه‌ها قرار دهد تا با اصلاح محيط آموزشي و كاهش عوامل استرس‌زا، برگزاري كارگاه‌هاي مديريت استرس براي مقابله با اضطراب كوويد-19 و ارائه مشاوره به دانشجويان گام مهمي در جهت بهبود سلامت عمومي دانشجويان پرستاري و ارتقا كيفيت مراقبت بردارند.