فراواني ترس از زايمان و پيش‌بيني‌كننده‌هاي آن در زنان باردار: يك مطالعه مقطعي در سال 1400

پيش‌زمينه و هدف: با ظهور كوويد-19 و اختلال در مراقبت‌هاي ايمن مادري ممكن است ترس از زايمان تشديد شود. هدف از اين مطالعه بررسي شيوع ترس از زايمان در بحران كوويد-19 و عوامل پيش‌بيني كننده آن در زنان باردار بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه مقطعي بر روي 330 زن باردار مراجعه‌كننده به درمانگاه‌هاي بارداري وابسته به دانشگاه علوم پزشكي بابل از ارديبهشت تا آبان 1400 (دوره بحراني كوويد-19)، انجام شد. براي ارزيابي ترس از زايمان از پرسشنامه هارتمن استفاده شد. نمره ميانه پرسشنامه هارتمن، يعني عدد 28 به‌عنوان ترس از زايمان در نظر گرفته شد. متغيرهاي موردمطالعه در دو گروه زنان با ترس و بدون ترس از زايمان مورد مقايسه قرار گرفتند. يافته‌ها: دامنه سني زنان باردار موردمطالعه 45-18 سال بود. ميانگين نمره ترس از زايمان آن‌ها، 9.44 ± 35.95 در دامنه‌اي از 56-14 بود. 82.7 درصد زنان در گروه زنان با ترس از زايمان قرار گرفتند. در تحليل نهايي با مدل رگرسيون لوجستيك فقط متغير تمايل به نوع زايمان به‌عنوان فاكتور معنادار در مدل باقي ماند. به‌عبارت‌ديگر شانس تمايل به زايمان طبيعي در گروه زنان با ترس از زايمان حدود 73 درصد كمتر از گروه زنان بدون ترس از زايمان بود (B=0.273, P.V=0.015, C.I=0.096-0.774). بحث و نتيجه‌گيري: يافته‌هاي مطالعه حاكي از افزايش فراواني ترس از زايمان در دوره بحراني كوويد-19 بود. همچنين ترس از زايمان به‌طور معناداري با كاهش تمايل به زايمان طبيعي مرتبط بود. با توجه به پيامدهاي منفي آن بر سلامت مادر و نوزاد، اين موضوع بايد موردتوجه سياست‌گذاران ارتقاي سلامت و همچنين ارائه‌دهندگان مراقبت‌هاي سلامت قرار گيرد.