بررسي نقش پيش‌بيني‌كننده الگوهاي ارتباطي در دل‌زدگي و بي‌ثباتي زناشويي در زنان نابارور

پيش‌زمينه و هدف: سلامت خانواده از كيفيت رابطه همسران تأثير مي‌پذيرد. الگوهاي ارتباطي در زمره ملاك‌هاي بااهميت اين رابطه قرار دارد و ارتقاي سطح بهداشت رواني زوجين را تسهيل مي‌كنند. پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش پيش‌بيني كننده الگوهاي ارتباطي در دل‌زدگي و بي‌ثباتي زناشويي انجام شد. مواد و روش‌ها: روش پژوهش حاضر توصيفي-تحليلي از نوع همبستگي پيش‌بين بوده است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه زوجين مراجعه‌كننده به كلينيك زنان و زايمان و مركز درمان ناباروري علي ابن ابيطالب (ع) زاهدان بود. در اين پژوهش 60 نفر از زنان نابارور به روش نمونه‌گيري در دسترس به شيوه تصادفي انتخاب شدند. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از نسخه 24 نرم‌افزار SPSS انجام گرديد. يافته‌ها: نتايج به‌دست‌آمده حاكي از آن بود كه سه متغير الگو ارتباطي، بي‌ثباتي و دل‌زدگي بترتيب داراي ميانگين 1.83، 1.82 و 2.00 و انحراف معيار 0.717، 0.792 و 0.803 بودند. بحث و نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش حاكي از آن است كه سبك توقع/ كناره‌گيري مربوط به متغير الگوهاي ارتباطي نقش پيش‌بيني كننده‌اي در دل‌زدگي و بي‌ثباتي زناشويي در زوجين دارد. همچنين بر اساس نتايج پژوهش به نظر مي‌رسد كه بي‌ثباتي زناشويي به‌تنهايي يا به همراه سبك‌هاي تعاملي زوجين مي‌تواند در دل‌زدگي زناشويي زوجين نقش داشته باشد.