فراواني و عوامل مؤثر بر گزارش‌دهي خطاهاي دارويي پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي آموزشي استان گلستان

پيش‌زمينه و هدف: اشتباهات دارويي جزء شايع‌ترين حوادث موجود در حرفه پرستاري هستند. نتيجه اوليه و طبيعي چنين اشتباهاتي افزايش مدت بستري بيمار و نيز افزايش هزينه‌ها خواهد بود كه حتي در بعضي موارد مي‌تواند منجر به آسيب شديد به بيمار و حتي مرگ بيمار گردد. مطالعه حاضر باهدف تعيين فراواني و عوامل مؤثر بر گزارش‌دهي خطاهاي دارويي در پرستاران انجام شد. مواد و روش‌ها‌: اين مطالعه توصيفي كه از نوع مقطعي بود، در بيمارستان‌هاي آموزشي استان گلستان انجام شد. 340 نفر از پرستاران شاغل در بيمارستان‌، پس از نمونه‌گيري به روش طبقه‌اي تصادفي وارد مطالعه شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه دموگرافيك و پرسشنامه‌هاي فراواني خطاهاي دارويي و عوامل مؤثر در گزارش دهي خطاهاي دارويي جمع‌آوري و با كمك روش‌هاي آماري توسط نرم‌افزار SPSS-23 تحليل گرديد. يافته‌ها: فراواني خطاهاي دارويي در پرستاران در نيمه دوم سال 1400، 87.1 درصد بود. گزارش دهي خطاهاي دارويي به‌صورت رسمي 7.1 درصد و به‌صورت غيررسمي 18.2 درصد بود. بين عوامل مؤثر بر خطاهاي دارويي از ديدگاه پرستاران، بيشترين نمره به ترتيب به خطاي شرايط فردي و روحي، فرآيند مديريتي، خطاي مربوط به بيمار و شرايط بخش، خطاي مربوط به دارو و پزشكان و در رتبه آخر خطاهاي حرفه‌اي پرستار مربوط مي‌شد. بحث و نتيجه‌گيري: سه حيطه شامل عوامل مربوط به پرستار، بخش و مديريت بايد توسط مديران بيمارستان‌هاي مربوطه و با همكاري مترون بيمارستان‌ها موردتوجه قرار بگيرد. چنان چه عوامل ذيل برطرف گردند، كاركنان به گزارش دقيق خطاهاي كاري و پيگيري كامل خطاهاي خود اقدام خواهند نمود.