بررسي ارتباط بين قدرت سازماني درك شده با ميزان رضايت شغلي در پرستاران شاغل در مراكز آموزشي درماني علوم پزشكي اروميه

پيش‌زمينه و هدف: قدرت سازماني و درك آن در حرفه پرستاري عاملي اثرگذار بر پيشرفت سازماني، عملكرد صحيح وظايف و افزايش رضايتمندي شغلي مي‌باشد. درك درست پرستاران از مقوله فوق مي‌تواند دستيابي پرستاران را به موارد يادشده تسريع كند. لذا اين مطالعه باهدف تعيين ارتباط بين قدرت سازماني درك شده با رضايت شغلي در پرستاران شاغل در مراكز آموزشي درماني علوم پزشكي اروميه در سال 1399 انجام گرفت. مواد و روش كار: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي- تحليلي بود كه در آن تعداد 200 پرستار شاغل در بيمارستان‌هاي آموزشي درماني وابسته به دانشگاه علوم پزشكي اروميه در سال 1399 به‌صورت تصادفي انتخاب و وارد مطالعه شدند. معيارهاي ورود به مطالعه شامل: تمايل به همكاري در مطالعه، سابقه كار باليني بيش از 6 ماه، عدم سابقه مديريتي، و عدم اشتغال هم‌زمان در دو بيمارستان بود. با استفاده از پرسشنامه‌هاي قدرت سازماني مدل كينگ و رضايت شغلي مينه سوتا اطلاعات جمع‌آوري شد. داده‌هاي جمع‌آوري‌شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 و آزمون همبستگي پيرسون مورد آناليز قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه ميانگين و انحراف معيار قدرت سازماني شركت‌كننده‌ها 36.73± 101.06 بود. همچنين ميانگين و انحراف معيار رضايت شغلي شركت‌كننده‌ها 16.99± 62.30 بود. بر اساس آزمون همبستگي پيرسون، بين نمرات قدرت سازماني و رضايت شغلي شركت‌كننده‌ها در پژوهش ارتباط آماري معني‌داري وجود نداشت (r = -0/038, P = 0.590).بحث و نتيجه‌گيري: در مطالعه حاضر مشخص شد كه رضايت شغلي و قدرت سازماني ادراك‌شده اكثريت پرستاران در سطح متوسط قرار داشت. در خصوص ارتباط بين قدرت سازماني و رضايت شغلي شركت‌كننده‌ها در پژوهش ارتباط معني‌داري يافت نشد كه اين امر نياز به بررسي بيشتر دارد. با توجه به يافته‌هاي پژوهش پيشنهاد مي‌شود كه جهت كاهش ميزان نارضايتي پرستاران و افزايش قدرت سازماني پرستاران، تدابيري از سوي مديران پرستاري ذي‌ربط نظير استقرار سيستم اصولي و يكپارچه توزيع بيماران بين مراكز درماني، استخدام، نگهداري و بازگرداندن نيروهاي متخصص، فرهنگ‌سازي در جامعه جهت شكل‌دهي انتظارات معقول از پرستاران انجام گيرد، كه اين امر ارتقاي كيفيت مراقبت‌ها و افزايش سلامت جامعه را به دنبال دارد.