بررسي تأثير اجراي مداخله حمايتي - آموزشي بر استرس مادران نوزادان نارس بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه نوزادان

پيش‌زمينه و هدف: بستري شدن نوزاد نارس بلافاصله پس از تولد به دليل نياز به مراقبت‌هاي ويژه اجتناب‌ناپذير و بسيار استرس‌آور است. عدم توجه به استرس‌هاي عاطفي و رواني مادران، باعث دل‌بستگي ناكافي با نوزادشان شده كه اين امر باعث افزايش آسيب‌پذيري مادران اين نوزادان مي‌شود. مطالعه حاضر باهدف تعيين تأثير اجراي مداخله حمايتي - آموزشي بر استرس مادران نوزادان نارس بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه نوزادان انجام شده است. مواد و روش كار: اين مطالعه از نوع نيمه تجربي بوده و 70 مادر نوزاد نارس بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه نوزادان مركز آموزشي-درماني شهيد بهشتي مراغه كه شرايط ورود به مطالعه را داشتند، انتخاب و به دو گروه 35 نفره مداخله و كنترل تخصيص داده شدند. پرسشنامه سنجش استرس والدين قبل و بعد از مداخله تكميل شد. گروه مداخله برنامه حمايتي-آموزشي را در طي 6 جلسه دريافت نمودند. داده‌ها پس از جمع‌آوري با استفاده از نرم‌افزارSPSS نسخه 16 و آمار توصيفي و تحليلي مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت.  يافته‌ها: قبل از اجراي مداخله حمايتي-آموزشي ميانگين نمره استرس دو گروه تفاوت معنادار آماري نداشت(p=0.09).پس از اجراي مداخله استرس گروه مداخله نسبت به گروه كنترل كاهش پيدا كرد، كه اين كاهش ازنظر آماري معنادار بود (p 0.0001). در ارتباط با ابعاد استرس، ميانگين نمره بعد ارتباط با نوزاد و نقش مادر، عوامل استرس‌زاي محيط بخش و ظاهر و رفتار نوزاد بين دو گروه مداخله و كنترل بعد از اجراي مداخله حمايتي-آموزشي تفاوت آماري معني‌دار بود (p 0.0001).نتيجه‌گيري: برنامه حمايتي-آموزشي، استرس مادران را كاهش داد. فلذا پيشنهاد مي‌شود مسئولين مراكز درماني و پرستاران بخش‌هاي نوزادان برنامه حمايتي-آموزشي را جزء اولويت‌هاي كاري خود قرار دهند.