بررسي شيوع اختلالات اسكلتي عضلاني و برخي عوامل مرتبط با آن در بين جمعيت پرستاران بيمارستان‌هاي آموزشي شهر اهواز

پيش‌زمينه و هدف: حركات بدني يا وضعيت‎هاي طولاني نامناسب سبب اختلال در سيستم‎هاي بدن ازجمله سيستم اسكلتي شده و عوارضي چون درد، بدشكلي و اختلال عملكرد را به دنبال دارد. پرستاران به دليل ماهيت كار يكي از قشرهاي آسيب‎پذير در اين خصوص هستند. لذا مطالعه حاضر باهدف تعيين شيوع اختلالات اسكلتي عضلاني و برخي عوامل مرتبط با آن در پرستاران اهواز انجام شد. مواد و روش كار: در اين مطالعه توصيفي- مقطعي، 196 نفر از پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي آموزشي شهرستان اهواز به روش در دسترس وارد مطالعه شدند. پس از ثبت اطلاعات فردي و شغلي، ستون فقرات با استفاده از خط كش انعطاف‎پذير ازلحاظ ناهنجاري كيفوز و لوردوز بررسي شد. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS تجزيه‌وتحليل شدند. يافته‌ها: بر اساس نتايج مطالعه حاضر، از پرستاران بيمارستان‎هاي آموزشي اهواز 24 نفر (12.2 درصد) لوردوز و 58 نفر (29.6درصد) كيفوز داشتند. شيوع كيفوز و لوردوز برحسب وزن، قد، BMI، تعداد فرزند، ساعت كار در هفته و بخش محل كار تفاوت معني‎داري نداشت. شيوع كيفوز برحسب جنسيت و سن تفاوت معني‎داري نداشت، ولي شيوع لوردوز برحسب جنسيت و سن تفاوت معني‎داري داشته است ٠/٠٥˂p و در زنان و سنين بالاتر به‎طور معني‎داري بيشتر بوده است. بحث و نتيجه‌گيري:  لوردوز و كيفوز در پرستاران بيمارستان‌هاي آموزشي شهرستان اهواز شايع بوده (با شيوع بيشتر كيفوز نسبت به لوردوز) لذا نياز به حمايت بيشتر، فراهم كردن شرايط كاري بهتر و اتخاذ استراتژي‌هايي براي كاهش آسيب‌هاي شغلي وجود دارد.