ارزشيابي الگوهاي استقرار اخلاق حرفه‌اي در سازمان بر اساس تعاليم اسلامي

آنچه در سازمان‌هاي امروزي با عناوين «رقابت»، «رشد» و «سودآوري» اتفاق مي‌افتد، به شدت نگران‌كننده است. اين نگراني ناشي از عبور سازمان‌ها از خط قرمز اخلاق است. كاهش اعتماد مردم نسبت به رعايت جنبه‌هاي قانوني و اصول اخلاقي توسط مديران و سازمان‌ها، اهميت ورود اخلاق در عرصه‌ سازمان‌ها را دوچندان مي‌كند كه اين خود مستلزم شناسايي ابعاد و مؤلفه‌هاي اخلاق حرفه‌اي در گام نخست و همچنين ارائه الگوي استقرار اخلاق حرفه‌اي در سازمان‌ها در گام بعدي است. اين در حالي است كه تلاش‌هاي علمي چند دهه اخير نيز نتوانسته است به صورت واضح و مشخص الگويي را در اين زمينه ارائه نمايد. نكته‌ مهم ديگر اينكه الگوهاي ارائه‌شده در غرب، لزوماً هم‌سنخ با مفاهيم، ارزش‌ها، آداب و رسوم و فرهنگ ايراني ـ اسلامي نيست و شايد در برخي جهات نيز داراي تضاد باشد. همچنين معيارهاي مشخصي در خصوص ارزيابي اين الگوها به صورت منسجم وجود ندارد كه بتوان جنبه‌هاي گوناگون آن را سنجيد، به‌ويژه كه الگوها در فرهنگ غرب طراحي و تبيين شده باشد. در اين پژوهش، پس از بررسي و مطالعه كتابخانه‌اي، پنج الگوي استقرار اخلاق حرفه‌اي در سازمان شناسايي، و همچنين مجموعه معيارهايي كه نشان‌دهنده جامعيت الگوهاست، احصا گرديد. در ادامه با استفاده از نظر خبرگان حوزه اخلاق سازماني و فن «تحليل سلسله‌مراتبي فازي»، به ميزان اهميت معيارها و در نهايت، الگوهاي شناسايي‌شده پرداخته شد. با توجه به نزديكي نظرات كارشناسان و خبرگان در اولويت‌بندي معيارها و در نتيجه گزينه‌ها، مي‌توان الگوي حسيني و عباسي را با انجام تغييرات و ايجاد بهبود، به‌مثابه الگوي مطلوب سازمان‌هاي كشور در نظر گرفت.