تحليل زنجيره ارزش فعاليت نوغانداري در مناطق روستايي شهرستان راميان

نوغانداري و پرورش انبوه آن براي به دست آوردن ابريشم يك فعاليت اصلي اقتصادي در بسياري از كشورهاي در حال توسعه تلقي مي‌گردد. توسعه اين فعاليت نيازمند توجه ويژه به چگونگي نظام‌هاي توليد، فرآوري، تجارت و مصرف نهايي آن‌هاست. جهت دستيابي به اين هدف مدل زنجيره ارزش مطرح مي‌گردد تا راهي براي فعال كردن اين نوع كسب و كار جهت افزايش بهره‌وري و دستيابي به توان رقابتي باشد. اين پژوهش با هدف بررسي زنجيره ارزش فعاليت نوغانداري در مناطق روستايي شهرستان راميان صورت گرفته است. اين مطالعه از نظر هدف كاربردي و از نظر ماهيت توصيفي – تحليلي مبتني بر روش‌هاي هدفمند و تمام شماري در انتخاب نمونه‌ها و جمع‌آوري داده‌هاست. جامعه آماري اين پژوهش را 103 نفر از فعالان در كسب و كار نوغانداري شهرستان راميان تشكيل مي‌دهند. به منظور ارزيابي عملكرد زنجيره ارزش براي مولفه‌هاي مدنظر پرسشنامه‌اي محقق ساخته در قالب طيف ليكرت استفاده گرديد كه روايي آن توسط اساتيد و متخصصان و پايايي آن با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ 0.897 تاييد گرديد. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون‌هاي آماري در محيط نرم‌افزاري SPSS و براي تهيه نقشه از نرم‌افزار ArcGIS بهره گرفته شد. نتايج پژوهش بر مبناي مناسبات مؤلفه‌هاي زنجيرۀ ارزش فعاليت نوغانداري نشان مي‌دهد كه بخش‌هاي سياست‌گذاري و زيرساختي كسب و كار نوغانداري در منطقه به ترتيب با امتيازات 8.5 و 2.57 بهترين و ضعيف‌ترين عملكرد را در زنجيرۀ ارزش اين كسب و كار به خود اختصاص داده‌اند. مي‌توان بيان نمود كه اين كسب و كار با در نظر گرفتن ميانگين امتيازات در بخش‌هاي مختلف زنجيره ارزش در ابتداي مرحله توسعه اين فعاليت قرار دارد.