تاريخچه رسوبي حوضه گرو (بريازين-آلبين) در زاگرس چين‌خورده، لرستان: اشاره‌اي بر تحليل رخساره‌اي، محيط‌ رسوبي و شرايط ديرينه بوم‌شناختي

بررسي‌ رخساره‌اي سازند گرو در زير پهنه لرستان، پهنه چين خورده-رانده و زاگرس مرتفع منجر به شناسايي سه مجموعه رخساره‌اي كف حوضه، مخروط‌ زيردريايي و بخش خارجي رمپ در يك سامانه رمپ كربناته با انتهاي پرشيب گرديده است‌. نهشته‌هاي كف حوضه در بخش مركزي حوضه لرستان حاصل ته‌نشيني رسوبات پلاژيك و همي‌پلاژيك و رخساره هاي توربيدايت در بخش جنوبي حوضه لرستان گسترش دارند. بررسي محيط‌ رسوبي و رخساره‌هاي سازند گرو نشان دهنده تاريخچه رسوب گذاري در طي سه مرحله است: 1) رسوب‌گذاري در بخش رمپ خارجي نشان دهنده مغروق شدگي رمپ با گسترش نهشته‌هاي كف حوضه در يك شرايط احيايي تا نيمه احيايي و كم انرژي با ميزان توليد بالاي مواد آلي است. 2) افزايش فعاليت‌هاي توربيدايتي در بخش‌هاي كف حوضه. توالي‌هاي احيايي بخش قاعده‌اي مرحله دو منطبق بر فراواني Leupoldina و حادثه بي‌هوازي دريايي (OAE1a) است. بخش مياني سازند گرو در نتيجه وجود شواهدي از لايه‌هاي با شكل مسطح، قاعده فرسايشي، سطح بالايي تدريجي، توالي بوما و تركيب، بعنوان نهشته‌هاي توربيدايتي در بخش‌هاي كف حوضه تفسير مي‌شود كه در تناوب با نهشته‌هاي پلاژيك و همي‌پلاژيك است. پايين آمدن سطح آب دريا عامل مهمي در ايجاد جريان هاي توربيدايتي در حوضه گرو در بخش مياني بوده است. 3) مرحله سوم منطبق با احياي مجدد كارخانه كربنات و گسترش سيستم رسوبي كربناته همراه با افزايش روزن‌داران پلانكتونيك است. گسترش نهشته‌هاي مرحله سوم در نتيجه بالا آمدن سطح آب دريا موجب از بين رفتن سيستم‌هاي توربيدايتي و منشا آنها همراه با مغروق شدن كلسي‌توربيدايت‌هاي گسترش يافته در مرحله دوم مي‌شود.