تحليل الگوي توزيع مكاني كيفيت آب‌هاي زيرزميني و تغييرات مكاني هدايت الكتريكي آب‌هاي زيرزميني (مطالعه موردي: استان همدان)

تغييرات كيفيت منابع زيرزميني به دلايل متعدد خصوصا استفاده نامتعارف از اين منابع مي‌تواند تاثيرات مخربي بر محيط زيست داشته باشد. لذا جهت نيل به اهداف توسعه پايدار وبرنامه ريزي در راستاي افت كيفيت آب هاي زيرزميني لازم است الگوي توزيع مكاني و روند تغييرات مكاني زماني پارامترهاي كيفي آب هاي زيرزميني بررسي گردد. هدف از اين پژوهش، بررسي الگوهاي خودهمبستگي مكاني و تغييرات زماني پارامترهاي كيفي آبهاي زيرزميني در استان همدان مي باشد. در راستاي اين تحقيق پارامترهاي كيفيت آب هاي زيرزميني شامل هدايت الكتريكي، كل مواد جامد محلول، اسيديته، نسبت جذب سديم، سختي، بي‌كربنات، كلرايد، سولفات، كلسيم، منيزيم، سديم، پتاسيم و مجموع آنيون‌ها و كاتيون‌ها استفاده شده است. در اين تحقيق از داده‌هاي كيفيت آب‌هاي زيرزميني مربوط به چاه‌هاي آب پيزومتري وابسته به شركت آب منطقه‌اي استان همدان براي بازه‌هاي چهارساله در سال‌هاي 1388، 1392، 1396 و 1399 در دشت‌هاي استان همدان استفاده شده است. نتايج حاصل از روش موران و ضريب گري نشان‌ مي‌دهد كه الگوي توزيع مكاني همه پارامترهاي كيفيت آب در سال‌هاي 1388 و 1399 بصورت تصادفي و براي پارامترهاي هدايت الكتريكي و نسبت جذب سديم در سال1392 و 1396 به ترتيب با سطح اطمينان بالاي 95 و 90 درصد داراي توزيع مكاني با الگوي توزيع خوشه‌اي با مقادير بالا بوده است. براي بررسي تغييرات مكاني هدايت الكتريكي با استفاده از روش كريجينگ، نقشه‌هاي كيفيت منابع آب از نظر پارامتر هدايت الكتريكي براي سال‌هاي 1388، 1392، 1396 و 1399 تهيه شده است. نقشه تغييرات هدايت الكتريكي تهيه شده در بازه زماني سال‌هاي 1388 تا 1399 نشان مي‌دهد كه مقدار هدايت الكتريكي در شهرستان همدان (قهاوند) و دشت رزن و كبودرآهنگ تغييرات افزايشي بيشتري داشته است كه نشان‌دهنده افت كيفيت آب‌هاي زيرزميني در منطقه مورد مطالعه است.