رسوب شناسي و شناسايي عوامل غني سازي عناصر سنگين در نهشته هاي كم عمق سواحل چابهار

آگاهي از دانه بندي رسوبات ساحلي نقش مهمي در انجام مطالعات مربوط به ساماندهي و تحليل رفتار آبهاي ساحلي ايفا مي‌كند.  هدف از انجام اين تحقيق شناسايي ويژگي‌هاي رسوبي و تعيين منشاء و شناسايي عوامل غني‌سازي عناصر شيميايي موجود در رسوبات كم‌عمق سواحل چابهار است. روش پژوهش در اين مطالعه شامل مطالعات كتابخانه‌اي، عمليات ميداني، آزمايشگاهي، پردازشي و نتيجه‌گيري بوده است. آناليزهاي عنصري به روش ICP- OMS  و  ICP-OES  انجام شد. به منظور دستيابي به برآورد دقيق از توزيع اندازه ذرات، مراحل دانه‌سنجي، محاسبات آماري و ترسيم نمودارها با نرم افزار رسوب‌شناسي Sediment Size انجام شد. براي دسته‌بندي عناصر، محاسبات مربوط به ضريب همبستگي، نمودار خوشه‌اي و آزمون فاكتوري، از نرم افزار SPSS23 استفاده گرديد. در اين تحقيق 12 رخساره‌هاي رسوبي شامل دو گروه رخساره‌هاي ماسه‌اي و رخساره‌هاي گلي شناسايي شد. نتايج نشان مي‌دهند كه در منطقه مورد مطالعه، يك رژيم دو‌گانه رسوبگذاري حاكم مي‌باشد به اين معني كه در زمان بالا‌آمدن سطح آب دريا، رسوبگذاري كربنات‌ها رخ داده و رسوبگذاري تخريبي متوقف مي‌شود و در زمان پايين رفتن سطح آب دريا و ورود ذرات تخريبي به حوضه رسوبي، رسوبگذاري كربناته متوقف شده و رسوبگذاري تخريبي صورت مي‌گيرد. هم چنين ترتيب افزايش غلظت فلزات سنگين در رسوبات منطقه مورد مطالعه به صورتCd Cu Pb Zn Ni Cr  مي‌باشد. كروم، نيكل و سرب با ميانگين غلظت‌هاي 96.9، 55.3 و 11.2 داراي بيشترين غلظت در رسوبات بودند. غني‌سازي عناصر در رسوبات منطقه مورد مطالعه به چهار منشاء ژئوژنيكي (زميني)، بيوشيميايي، آنتروپوژنيك (زيست‌محيطي) و شيميايي (نوع تبخيري) مربوط مي باشند.