تدوين و اعتبار‌سنجي نظام آموزش محيط‌زيست در بخش كشاورزي

هدف اصلي از اين پژوهش ارايه يك الگوي نظام آموزشي مطلوب در بخش كشاورزي با رويكردي مسئولانه جهت حفاظت از محيط زيست با تحليل، شناسايي و تعيين مولفه هاي آن بود. پژوهش از نوع كاربردي بود كه با ديدمان آميخته اكتشافي آغاز گرديد. در مرحلۀ كيفي، با روش نمونه گيري غيراحتمالي هدفمند زنجيره اي تعداد 30 نفر از خبرگان انتخاب شده و مصاحبه هاي نيمه ساختار يافته به عمل آمد و مفاهيم اوليه كه داراي اشتراك در طبقه هاي بالاتر بودند با لحاظ نمودن روند سيستماتيك، به عنوان اركان نظام، تدوين گرديد. در بخش كمي به توصيف و آزمون مؤلّفه هاي الگو اقدام شد. حجم نمونه‌ با توجه به اندازه جامعه آماري (200 نفر) و با بهره‌گيري از جدول مورگان 127 نفر درنظر گرفته شد. به منظور بررسي روايي و پايايي مقياس هاي پرسشنامه و شاخص هاي مورد نياز به تناسب، از تحليل عاملي و آزمون آلفاي كرونباخ و ساير آماره هاي مورد نياز ‌بهره برده شد. خروجي مشخص پژوهش؛ تحليل، شناسايي و تعيين مولفه‌ها و ميزان تاثير آنها بر نظام مورد نظر و ارايه الگوي نظام آموزش محيط زيست در بخش كشاورزي با توانايي در ارايه خدمات آموزشي مناسب و موثرتر در بخش بود.