تأثير نابرابري درآمد برانتشار دي‌اكسيد گوگرد و ذرات معلق موجود در هوا

در طي سال هاي اخير تخريب و آلودگي محيط زيست به عنوان يك چالش بين لمللي مورد توجه بسياري از سياست گذاران و محققان بوده است. اين در حالي است كه نابرابري درآمد به طور قابل توجهي از طريق تقاضاي اجتماعي بر كيفيت محيط زيست اثر مي گذارد و مي تواند در سياست گذاري مهم باشد. نابرابري درآمد نيز به عنوان اثر نسبي با تغيير ترجيحات مصرف كنندگان كالاهاي عمومي زيست محيطي، موجب تخريب محيط زيست مي شود. مطالعه حاضر به بررسي تأثير نابرابري درآمد برانتشاردي اكسيد گوگرد و ذرات معلق موجود در هوا براي دوره زماني 1363 تا 1397 و در قالب رويكرد جوهانسن پرداخته است. نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد كه ضريب جيني بر انتشار ذرات معلق موجود در هوا و دي اكسيد گوگرد  اثر مثبت و معناداري دارد به گونه اي كه يك درصد افزايش در ضريب جيني ،1.29 درصد انتشار ذرات معلق موجود در هوا و 1.37 درصد انتشار دي اكسيد گوگرد را افزايش مي دهد. بر اساس نتايج برآوردي مصرف انرژي بر انتشار ذرات معلق موجود در هوا و دي اكسيد گوگرد در ايران اثر مثبت دارد. به گونه اي كه يك درصد افزايش در مصرف انرژي ،1.12 درصد انتشار ذرات معلق موجود در هوا و 1.44 درصد انتشار دي اكسيد گوگرد را افزايش مي دهد. رشد اقتصادي بر انتشار ذرات معلق موجود در هوا و دي اكسيد گوگرد در ايران اثر مثبت دارد. به گونه اي كه يك درصد افزايش در رشد اقتصادي ، 0.78 درصد انتشار ذرات معلق موجود در هوا و 0.79 انتشار دي اكسيد گوگرد را افزايش مي دهد. با توجه به جدول ضريب متغير Ly2، منفي است. بنابراين، طي دوره مورد بررسي فرضيه منحني زيست محيطي كوزنتس را نمي توان رد كرد. شهرنشيني بر انتشار ذرات معلق موجود در هوا و دي اكسيد گوگرد اثر مثبت و معناداري دارد به گونه اي كه يك درصد افزايش در جمعيت شهرنشيني، 0.93 درصد انتشار ذرات معلق موجود در هوا و 0.97 درصد انتشار دي اكسيد گوگرد را افزايش مي دهد.