بررسي تطبيقي بن‌مايه ي معناباختگي در چشم به راه گودو ساموئل بِكِت و نزار قباني

نمايشنامه‌ي چشم‌ به‌راه گودو، الهام‌بخش آثار فراواني در كشورهاي مختلف شده است. از جمله، قصيده «در انتظار گودو»ي نزار قباني شاعر معاصر سوري است كه گويي اين قصيده، ترجمه منظوم نمايشنامه ساموئل بكت است. پژوهش حاضر با روش توصيفي- تحليلي و با هدف كشف نقاط شباهت و تفاوت و همگرايي بين اين دو اثر، از طريق خوانش مقايسه‌اي بين روش اين دو اديب براي ارائه‌ي مفهوم بيهودگي انتظار و نيز عنصر معناباختگي انجام مي‌شود. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد ساموئل بِكِت بعد از جنگ جهاني دوم و استعمار كشورش ايرلند، و نزار قباني بعد از جنگ اعراب و اسرائيل، اقدام به خلق اثر كردند. از مضمون اصلي و مشترك اين دو اثر يعني انتظار، به عنوان نكته‌ي منفي تعبير مي‌شود. بكت و قباني در مذمت انتظار بيهوده و پوچ و معناباختگي، ملت خودشان را به دست‌كشيدن از اين وضعيت و تلاش و اتحاد و ايجاد تغيير در زندگي خود ترغيب كرده‌اند.