تأثير همدلي قومي–فرهنگي بر قلدري سايبري، نقش تعديلگر ويژگي‌هاي شخصيتي در دختران متوسطه دوم شهر اصفهان

با توجه به اقبال روزافزون از شبكه‌هاي اجتماعي از سوي نوجوانان و رشد فزاينده تنوع فرهنگي و به‌تبع آن توسعه همدلي قومي و فرهنگي در سپهر سايبر، چالش‌هاي رفتاري مثل قلدري مي تواند در اين فضا نيز توسعه يابد. اينكه تا چه اندازه قلدري تابعي از صفات شخصيتي است يا تحت‌تأثير فضاي همدلانه قرار مي‌گيرد، محل تأمل است؛ بر اين اساس، پژوهش حاضر به بررسي تأثير همدلي قومي فرهنگي بر قلدري سايبري با نقش تعديل گر ويژگي‌هاي شخصيتي در بين نوجوانان پرداخته است. روش پژوهش حاضر همبستگي است. همه دانش‌آموزان دختر متوسطه دوم اصفهان در سال تحصيلي 1400-1399 جامعه آماري اين پژوهش را تشكيل دادند كه380 نفر از طريق فرمول جامعه نامعلوم كوكران و نمونه‌گيري دردسترس انتخاب شدند. اطلاعات از طريق پرسشنامه استاندارد همدلي قومي فرهنگي وانگ و همكاران (2003)، پرسشنامه قلدري سايبري مينه‌سيني، نوسنتيني و كالوسي (2011) و پرسشنامه فرم كوتاه صفات پنج‌گانه شخصيتي (NEO) مك‌كري و كاستا (1985) گردآوري شد. اعتبار داده‌ها از طريق روايي صوري و محتوايي و ضريب آلفا برآورد و تجزيه تحليل در سطح استنباطي با استفاده از مدل معادلات ساختاري از طريق نرم‌افزار AMOS انجام شد. نتايج تحليل ها نشان داد كه همدلي قومي فرهنگي قلدري سايبري را كاهش مي‌دهد. روان‌نژندي و برون‌گرايي باعث افزايش قلدري سايبري مي‌شوند؛ درحالي‌كه ساير ويژگي‌ها همچون انعطاف‌پذيري، باوجدان بودن و دلپذير بودن همچنان تأثير منفي دارند. به‌طوركلي، همدلي قومي-فرهنگي تأثير بيشتري بر كاهش قلدري دارد، اما اين تأثير با نقش تعديل‌كننده صفات شخصيتي كمتر مي‌شود.