ارائه الگويي از رفتار خريداران و فروشندگان ارز در كشور با رويكرد ساختاري-تفسيري

در حال حاضر كشور با كاهش ارزش پول مواجه است و رفتارهاي غيرمنطقي در مورد خريد ارز مشكلات فراواني را براي كشور ايجاد كرده است. هدف پژوهش بررسي رفتار خريداران و فروشندگان ارز با رويكرد ساختاري تفسيري است. جامعه آماري 12 نفر از خبرگاني است كه داراي تجربه زيسته در بخش ارزي و اقتصادي هستند. براي گردآوري اطلاعات، از مصاحبه‌هاي نيمه ساختاريافته عميق استفاده شد. داده‌هاي حاصل، در فرآيند كدگذاري و با استفاده از روش تحليل تم تجزيه‌وتحليل شدند. مدل ساختاري – تفسيري مطالعه در هفت سطح ارائه شد كه در بالاترين سطح مؤلفه‌هاي توانايي فروشنده براي پذيرش ارز، شركت‌هاي دانش‌بنيان، تحريم‌ها، هزينه‌هاي اطلاعاتي؛ در سطح دوم سود مورد انتظار خريدار، ميزان دل‌بستگي به مكان و پديدآمدن تورش‌ها، در سطح سوم تسعير ارز، اثرات ساختارهاي قرارداد، كاهش كنترل سرمايه و صرافي، در سطح چهارم كاهش هزينه‌هاي فروشنده، اربيتراژ، در سطح پنجم محدوديت‌هاي قانوني و سياست مربوط به مداخلات دولت، در سطح ششم نوسانات نرخ ارز و در سطح هفتم انعطاف‌پذيري نرخ ارز، تعاملات بين طرفين و سياست‌هاي كاهش نرخ ريسك شناسايي شدند. بر اساس تحليل ميك مك مؤلفه‌هاي شناسايي‌شده در گروه متغيرهاي تأثيرپذير يا نتيجه، ريسك، هدف، تنظيمي و مستقل قرار گرفتند.