برآورد ارزش اصلاحي صفات زراعي در لاين‌هاي ذرت دانه‌اي بر اساس نشانگرهاي SNP

در يك برنامه اصلاحي اطلاع از نحوه عمل ژن‌ها نقش كليدي در طراحي برنامه‌هاي تلاقي و انتخابِ مؤثر دارد. در اين پژوهش، ارزش اصلاحي براي 17 صفت زراعي در ذرت با استفاده از نشانگرهاي SNP از طريق بهترين پيش‌بيني نااريب خطي (BLUP) برآورد شد. در بين ژنوتيپ‌هاي مورد مطالعه؛ ژنوتيپ 89*/25 از لحاظ تاريخ ظهور گل نر، ژنوتيپ P13L2 از لحاظ ميزان كلروفيل داراي بالاترين ميزان ارزش اصلاحي بودند. ژنوتيپ (Indonesia) S2/QPM/SUKMA از لحاظ وزن خشك بوته، طول برگ، ارتفاع بوته و ژنوتيپ (Paternal)R59 از لحاظ تاريخ ظهور بلال اول و ژنوتيپ 1264/1 از لحاظ تاريخ ظهور بلال دوم داراي بالاترين ارزش اصلاحي بودند. ژنوتيپ P16L4 Kahia از لحاظ وزن دانه در بوته ارزش اصلاحي مثبت و بالا نشان داد. ژنوتيپ P11L7 براي تعداد بلال، ژنوتيپP9L6  براي طول چوب بلال، ژنوتيپ P10L5 براي صفات عرض برگ، شاخص سطح برگ، قطر ابتداي چوب بلال، قطر وسط چوب بلال، وزن چوب بلال و ارتفاع بوته داراي بالاترين ارزش اصلاحي بودند. با در نظر گرفتن مجموع ارزش‌هاي اصلاحي صفات مورد مطالعه، ژنوتيپ‌هاي P10L5، P16L6 Kahia،P10L7 ،P10L9 بالاترين رتبه را داشتند. وراث‌پذيري خصوصي برآورد شده براي صفات مورد مطالعه در محدود 0/22 تا 0/94 بود. ژنوتيپ‌هاي با بالاترين ارزش اصلاحي، بالاترين توان در انتقال صفات خود به نتاج را دارند؛ بنابراين مي‌توانند به‌عنوان والد مطلوب براي اصلاح اين صفات در برنامه‌هاي تلاقي استفاده شوند.