راهبردهاي تحقق مشاركت زنان روستايي درپروژه‌هاي توسعه در ايران

به دليل توجه كمتر به ظرايف وپيچيدگي هاي موضوع مشاركت، مشاركت زنان روستايي در پروژه هاي توسعه اغلب به صورت يك شعار باقي مي ماند. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسي راهبردهاي مناسب براي تحقق مشاركت واقعي زنان روستايي در پروژه هاي توسعه از ديدگاه صاحب‌نظران انجام شد. به منظور دستيابي به اين هدف، با استفاده از چارچوب مؤسسه بين‌المللي غذا (IFPRI)، راهبردها و راهكارهاي مشاركت زنان در سه مرحله دسترسي به پروژه، منفعت يابي و توانمندي احصا شد. در اين پژوهش كه در سال‌هاي 1399-1400 انجام گرفت، به دليل محدوديت‌هاي ايجاد شده در نتيجه شيوع بيماري كرونا، از روش پيمايش اينترنتي استفاده شد. جامعه آماري (71نفر) از بين اعضاي انجمن علمي ترويج و آموزش كشاورزي به صورت تصادفي انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‏ها، پرسشنامه بود كه روايي و پايايي آن مورد تأييد قرار گرفت.  تحليل داده ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS 22، انجام گرفت. نتايج تحقيق نشان داد كه شش دسته عمده راهبرد براي تحقق مشاركت زنان در پروژه هاي توسعه  شامل برنامه ريزي بر اساس ويژگي هاي فردي زنان، برنامه ريزي بر اساس موضوعات فرهنگي و اجتماعي، برنامه ريزي براي توسعه آموزش، محتواي رسانه ها و فناوري اطلاعات وارتباطات، تشكيل گروه هاي خاص زنان و شبكه‎سازي، دسترسي به منابع مالي، امكان مشاركت در طرح‌هاي اعتبارات خرد و در نهايت ارتقاي سياست‌هاي دولت و عملكرد سازمان‌ها مي باشد. اولويت بندي راهكارهاي تحقق مشاركت زنان در پروژه هاي توسعه در مراحل سه گانه مذكور تفاوت دارد. راهبردي كه در هر سه مرحله اولويت بالا دارد، تشكيل گروه هاي خاص زنان و شبكه سازي مي باشد.