تاثير آموزش پيش از ازدواج واقعيت محور بر نوع تصميم گيري و خودكارآمدي ازدواج در پسران مجرد

مقدمه: ازدواج موفق يك رابطه رو به رشد پوياست كه در آن هر دو شريك زندگي براي رسيدن به رضايت شخصي به رشد خود ادامه مي دهند. پژوهش حاضر با هدف اثربخشي آموزش پيش از ازدواج واقعيت محور بر نوع تصميم گيري و خودكارآمدي ازدواج در بين پسران مجرد در شهر بوشهر انجام شد.روش‌ كار: طرح پژوهش حاضر از نوع مطالعه نيمه تجربي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل پسران مجرد و دانشجوي شهر بوشهر بود. نمونه پژوهش شامل ۳۰ نفر بود كه به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و به طور تصادفي در گروه آزمايش و گروه كنترل گمارده شدند. شركت كنندگان به پرسشنامه هاي سبكهاي تصميم گيري اسكات و بروس و مقياس خودكارآمدي ازدواج ديباج و همكاران پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از تحليل كوواريانس چند متغيري تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه آموزش بر افزايش ميانگين سبكهاي تصميم گيري عقلايي(p=0.01 and F=25.15) و كاهش سبك هاي شهودي، (p=0.002 و F=21.35), وابستگي، (p=0.002 وF=12.67) آني، (p=0.006 و F=6.40), اجتنابي (p=0.01و F=15.81) و افزايش خودكارآمدي (0/001 p= و F=74.74) نسبت به گروه كنترل موثر بوده است.نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج حاصل مي توان نتيجه گرفت يكي از راههاي موثر براي بهبود قدرت تصميم گيري و خودكارآمدي ازدواج، آموزش پيش از ازدواج واقعيت محور مداخله اي موثر براي جوانان در آستانه ي ازدواج است