مديريت رواناب شهري توسط مردم با تسهيلگري شهرداري در قالب نظريه‌هاي كنش ذهني و پذيرش نوآوري (نمونه موردي، محله آبكوه مشهد)

مديريت رواناب در مناطق شهري، يكي از چالش برانگيزترين مسائل بوده و در مناطقي كه ساكنين از توان اقتصادي و اجتماعي پايين‌تري برخوردارند، پيچيده‌تر است. چرا كه كانال‌هاي موجود كه تنها براي رواناب معمول معابر طراحي شده است، به دليل روانه شدن رواناب و فاضلاب مساكن، عملكرد مناسب خود را از دست مي‌دهند. بنابراين، اگر ساكنين متقاعد شوند كه رواناب و فاضلاب خود را روانه معابر نسازند، بخش زيادي از اين مشكلات مرتفع خواهد شد. به همين منظور، اين بررسي با روش توصيفي و تحليلي در قالب نظريه‌هاي حلقه‌هاي كنش ذهني و پذيرش نوآوري، با استفاده از اسناد موجود و تكميل پرسشنامه نزد 380 نفر از ساكنين، در محله آبكوه مشهد انجام شد. به اين منظور، ابتدا دلايل ناكامي شيوه‌هاي قبلي مشخص گرديد. پس از آن، با شناسايي كنشگران و فعالين تاثيرگذار در محله، روند مداخلات اجتماعي و جريان‌سازي، عملياتي شد. به اين طريق، مشاركت واقعي حداقل 24 خانوار ممكن شده و پروژه مورد نظر، در بين اين گروه به انجام رسيد. بررسي پيامدهاي واقعي پروژه مشخص ساخت كه با اين روش، مديريت و دفع رواناب محدوده با كمترين هزينه و با بالاترين كيفيت ممكن بوده و اين امر رضايتمندي ساكنين را به شكل معناداري افزايش مي‌دهد.