تاثير هشت جلسه آموزش ايمن سازي در مقابل استرس بر كاهش اضطراب قبل از مسابقه

هدف از اين پژوهش، بررسي تاثير هشت جلسه آموزش ايمن سازي در مقابل استرس بر كاهش اضطراب قبل از مسابقه پسران نوجوان مي باشد. روش پژوهش از نوع نيمه تجربي با طرح پيش آزمون – پس آزمون با گروه كنترل و تجربي بود. جامعه آماري تحقيق را تمامي نوجوانان ورزشكار 14-19 ساله رشته او‌اسپرت شهرستان شاهرود در سال 1397 تشكيل دادند كه براساس تعداد ثبت نام شده‌ها در تاريخ اجراي تحقيق 63 نفر بودند.  ورزشكاران از طريق «پرسشنامه اضطراب حالتي رقابتي-2 مارتنز و همكاران» (1995) مورد ارزيابي قرار گرفتند و 30 نفر كه داراي بيشترين اضطراب بودند، به صورت تصادفي ساده به دو گروه كنترل و تجربي (ايمن سازي) تقسيم شدند. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون t مستقل و t وابسته استفاده شد. افراد گروه تجربي در طول دوماه، طي 8 جلسه 1/5 ساعته تحت تاثير متغير مستقل (آموزش ايمن سازي در مقابل استرس) قرار گرفتند و پس از آن با مقياس اضطراب حالتي رقابتي-2 مارتنز و همكاران (1995) مورد آزمون قرار گرفتند. روايي و پايايي نسخه فارسي تجديدنظر شده نيز توسط مهرصفر و همكاران (1395) گرفته شده است. نتايج نشان داد كه آموزش ايمن سازي در مقابل استرس بر اضطراب قبل از مسابقه تاثير معني داري دارد (05/0 P). به نظر مي رسد كه آموزش ايمن سازي  در مقابل استرس مي تواند با كاهش اضطراب با استفاده از كنترل برانگيختگي فيزيولوژيكي افراد در بالا بردن عملكرد به ويژه در هنگام مسابقات موثر باشد.