شناسايي و اولويت بندي عوامل موثر بر مديريت بحران در اماكن ورزشي با رويكرد دلفي (مطالعه موردي: استاديوم ورزشي صد هزار نفري آزادي)

فرآيند پيش بيني و پيشگيري از وقوع بحران، برخورد و مداخله در بحران و سالم سازي بعد از وقوع بحران را مديريت بحران گويند. هدف از پژوهش حاضر شناسايي و اولويت بندي عوامل موثر بر مديريت بحران در اماكن ورزشي (مطالعه موردي:استاديوم صد هزار نفري ورزشي آزادي) بود اين تحقيق به شيوه آميخته با استفاده از روش مقايسه هاي زوجي انجام شد. جامعه آماري در دو بخش كيفي و كمي بود. مديران و صاحبنظران و كارشناسان مرتبط با حوزه مديريت بحران اماكن ورزشي در بخش كيفي (روش دلفي) 20 نفر و در بخش كمي نيز مديران و مسئولان ورزشي مجموعه آزادي و اساتيد دانشگاه با تخصص مديريت ورزشي به تعداد 30 نفر بودند كه به شيوه هدفمند انتخاب شدند. ابزار تحقيق، روش كتابخانه اي و پرسشنامه جهت گردآوري داده ها بود. در اين تحقيق شناسايي عوامل با روش دلفي انجام گرفت و سپس با استفاده از روش AHP عوامل شناسايي شده اولويت بندي شدند. نتايج نشان داد كه عوامل موثر در مديريت بحران شامل تغيير و بازنگري در قوانين موجود (4 مشخصه)، تامين منابع مالي مورد نياز (3 مشخصه)، بهره گيري از نيروي متخصص (4مشخصه)، برگزاري دوره هاي آموزشي و آموزش دادن (3 مشخصه)، بهره گيري از تجهيزات و تاسيسات استاندارد (5 مشخصه) و وجود منابع ايمني و بهداشتي(5 مشخصه) بودند. اولويت بندي كلي نشان داد تغيير و بازنگري در قوانين موجود در رتبه اول قرار دارد. بدين ترتيب، پيشنهاد مي گردد بهره مندي از نيروهاي متخصص و آموزش مستمر آنها در الويت مديران اماكن ورزشي قرار گيرد.