موانع و راهكارهاي توسعه اشتغال‌زايي در ورزش استان خراسان جنوبي

هدف تحقيق حاضر شناسايي و تبيين موانع و راهكارهاي اشتغال‌زايي در ورزش استان خراسان جنوبي بود. پژوهش حاضر از لحاظ روش به صورت آميخته (كيفي-كمي) و از لحاظ هدف از نوع پژوهش‌هاي كاربردي بود. به منظور گردآوري داده ها در مرحله كيفي تحقيق از مصاحبه عميق نيمه ساختاريافته با افراد صاحب‌نظر استفاده شد و در مرحله بعد با توجه به اطلاعات و داده‌هاي به دست آمده، پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر 12 مولفه و 96 گويه طراحي و توزيع شد. در مرحله كيفي، ابتدا از روش نمونه‌گيري هدفمند و در ادامه كار از روش نمونه‌گيري نظري استفاده شد. فرايند نمونه گيري تا اشباع نظري مقوله ها ادامه يافت و در مجموع 14 مصاحبه فردي انجام گرفت. در مرحله كمي نيز با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس و هدفمند تعداد 98 پرسشنامه تكميل شد. به منظور تجزيه و تحليل داده ها در مرحله كمي از روش كدگذاري با كمك نرم افزار مكس كيودا و در مرحله كمي از آزمون هاي آماري t مستقل و رتبه اي فريدمن با كمك نرم افزار SPSS18 استفاده شد. نتايج نشان داد در مجموع حدود 961 نفر معادل 0.44 درصد از شاغلان استان در بخش ورزش شاغل مي باشند. سه مقوله اصلي گرايش جامعه به ورزش، خصوصي‌سازي در ورزش و بهبود فضاي كسب‌وكار به عنوان عوامل علّي؛ چهار مقوله شرايط جغرافيايي، فرهنگي، اقتصادي و توانايي كارآفرينان ورزشي استان خراسان جنوبي به عنوان عوامل زمينه‌اي؛ همچنين هفت مقوله اصلي موانع اقتصادي، اطلاعاتي، مديريتي، قانوني، ساختاري، فرهنگي و رفتاري به عنوان موانع توسعه اشتغال‌زايي در ورزش استان خراسان جنوبي شناسايي شد. علاوه بر اين پنج مقوله اصلي گردشگري ورزشي، توليدات ورزشي، خدمات ورزشي، رقابت هاي ورزشي و آموزش ورزش به عنوان پتانسيل هاي اشتغال زايي در ورزش استان شناسايي گرديدند. براين اساس 15 راهكار اصلي جهت اشتغال زايي در ورزش استان شناسايي و ارائه شد.