بررسي تأثير برخي متغيرهاي اجتماعي بر گرايش جوانان به مصرف الكل (مورد مطالعه: شهر اهواز)

هدف از انجام اين پژوهش بررسي برخي عوامل اجتماعي مؤثر بر گرايش جوانان شهر اهواز به مصرف الكل مي‏باشد. حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران 383 نفر برآورد شد و براي انتخاب آن ها از روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي استفاده شد. به منظور جمع‏آوري داده‏هاي اين پژوهش از پرسشنامه استفاده شده است. براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSS23 استفاده شد. جهت بررسي رابطه بين متغيرهاي مستقل و متغير گرايش به مصرف الكل از ضريب همبستگي پيرسون و براي بررسي سهم تأثيرگذاري هر متغير بر متغير گرايش به مصرف الكل از تحليل رگرسيون استفاده شد. نتايج حاصل از آزمون همبستگي پيرسون نشان داد كه ميان متغيرهاي ميزان استفاده از رسانه‏هاي غربي (0.364=r)، همنشيني با دوستان و همسالان (0.319=r) و انزواي اجتماعي (0.198=r) با متغير گرايش به مصرف الكل رابطه مستقيم و معناداري وجود دارد. همچنين نتايج ضريب همبستگي پيرسون نشان داده‏ است كه متغير دينداري (0.409 =r) تأثير معكوس و معنادري بر متغير گرايش به مصرف الكل دارد و ميان سن و گرايش به مصرف الكل رابطه معناداري وجود ندارد. نتايج تحليل رگرسيون نيز نشان داده‏است كه متغير دينداري (0.324 =Beta ) داراي بيشترين تأثير بر متغير گرايش به مصرف الكل مي‏باشد و متغير انزواي اجتماعي(0.188=Beta) كمترين تأثير را بر متغير گرايش به مصرف الكل دارا مي‏باشد.