طراحي مدل ارتباطي سبك هاي مديريت تعارض با موفقيت ورزشكاران تيم هاي ملي ناشنوايان ايران

هدف كلي پژوهش حاضر بررسي طراحي مدل ارتباطي سبك‌هاي مديريت تعارض با موفقيت ورزشكاران تيم هاي ملي فدراسيون ناشنوايان ايران بود. جامعۀ آماري پژوهش حاضررا كليۀ ورزشكاران تيم‌هاي ملي ناشنوايان ايران تشكيل داده است كه تعداد آن‌ها 220 ورزشكار مي باشد و نمونه آماري تحقيق را ورزشكاران اعزامي به مسابقات برون مرزي به تعداد 150نفر تشكيل داده اند. دراين تحقيق از پرسشنامه مديريت تعارض رابينز (1998) و پرسشنامه موفقيت ورزشكاران (اس اس اس) موسوي و واعظ ‌موسوي (۱۳۹۴) استفاده شد. براي تجزيه وتحليل داده‌ها و اولويت بندي وتعيين سبك غالب مديريت تعارض ازآزمون فريدمن وبراي تعيين ارتباط بين متغيرها و ميزان تاثيرهرشاخص و متغير برسايرمتغيرها ضمن استفاده از نرم افزار(اس پي اس اس) ازضريب معناداري وتاثيرنرم افزار (اسمارت پي ال اس) نيزاستفاده شد. همچنين جهت طراحي و برآزش مدل ارتباطي ازنرم افزار (اسمارت پي ال اس) استفاده شد. نتايج نشان دادكه مربيان تيم هاي ملي ناشنوايان جهت مديريت تعارضات بيشتراز سبك عدم مقابله استفاده مي كنند و سبك كنترل كمترين استفاده رادارد. ازميان ابعاد موفقيت ورزشكاران ،به ترتيب ابعاد تعهد (5.10) و تكنيك (5.00) داراي بالاترين ميانگين وبعد پيشرفت (4.29) داراي كمترين ميانگين بوده است.همچنين ازميان استراتژي هاي مديريت تعارض مربيان،بين استراتژي راه حل گرايي(3.44=t ، 0.32=f) با موفقيت ورزشكاران ارتباط مثبت و معناداروجودداشت و بين استراتژي هاي عدم مقابله (0.02=t ) و كنترل (0.35=t) با موفقيت ورزشكاران ارتباط مثبت و معناداري مشاهده نشد.