شناسايي نقش باشگاه در شكل‌گيري رفتارهاي انحرافي بازيكنان ليگ برتر فوتبال ايران

هدف از انجام تحقيق شناسايي نقش باشگاه در شكل گيري رفتارهاي انحرافي بازيكنان ليگ برتر فوتبال ايران بود كه به شيوه كيفي در سالهاي 97و 96انجام پذيرفت. جامعه آماري اين تحقيق شامل كليه مديران باشگاههاي حاضر در ليگ برتر فوتبال ايران و روساي هيئت هاي فوتبال استانهاي حاضردر ليگ برتر در فصول شانزدهم و هفدهم ليگ برتر فوتبال ايران و همچنين ساير متخصصان فوتبال و علوم اجتماعي بودند كه با توجه به رويكرد پژوهش با استفاده از روشهاي نمونه گيري هدفمند تعداد 23 نفر به عنوان نمونه آماري جهت شركت در جلسات مصاحبه انتخاب شدند. پس از انجام 25 مصاحبه عميق، پژوهش به مرحله اشباع نظري رسيد. جهت شناسايي نقش باشگاه در شكل گيري رفتارهاي انحرافي بازيكنان فوتبال ايران از شيوه تجزيه و تحليل مضمون استفاده شد. نتايج نشان داد كه پنج مضمون فرايندها، منابع سازمان، جهت گيري سازماني، فعاليت ها و برنامه ها و ساختار سازماني به عنوان مضامين فرعي و زيرمجموعه مقوله اصلي عوامل سازماني در شكل گيري رفتارهاي انحرافي بازيكنان ليگ برتر فوتبال ايران نقش دارند. همچنين عامل مديريت و رهبري به عنوان ديگر مقوله اصلي در شكل گيري رفتارهاي انحرافي شامل سه مضمون فرعي مهارتها، مديريت منابع انساني و كيفيت وظايف مي باشد. با توجه به يافته هاي پژوهش مي توان گفت كه باشگاه به مثابه سازمان و مدير و مربي به عنوان رهبران و گردانندگان اصلي اين سازمان در شكل گيري رفتارهاي انحرافي بازيكنان موثرند و با توجه به نقش مخرب رفتارهاي انحرافي در عملكرد فردي و به تبع آن افت عملكرد تيمي، ضروري است نسبت به اين دو عامل دقت نظر بيشتري شود تا ضمن شناسايي اين رفتارها نسبت به راهبردهاي پيشگيري و مقابله با آنها تصميم گيري گردد. پيامدهاي حاصله مي تواند در حفظ موقعيت اجتماعي و جو اخلاقي تيم و در نتيجه آن توسعه باشگاه هاي ورزشي حرفه اي و برگزاري منظم و كيفي ليگ هاي ورزشي موثر واقع شود.