الگوي ساختاري توسعه انجمن هاي ورزش‌هاي رزمي در ايران

تحقيق حاضر با هدف كلي تدوين مدل توسعه انجمن هاي ورزش هاي رزمي در ايران انجام گرفت. پژوهش حاضر از نظر داده كمي و كيفي از نظر هدف كاربردي از نظر روش توصيف – همبستگي، از لحاظ راهبرد آميخته متوالي اكتشافي (كيفي -كمي)، از لحاظ جمع آوري داده ميداني و به لحاظ مقطع زماني حال نگر باشد. جامعه آماري اين تحقيق شامل كليه كارشناسان ورزش هاي رزمي و ورزشكاران حرفه اي رشته هاي رزمي بود (N=500). نمونه آماري در بخش كيفي ۱۸ نفر از متخصصان ورزش هاي رزمي بودند حجم نمونه به روش اشباع اطلاعاتي تعيين شد كه بعد از ۱۴ مصاحبه اطلاعات به اشباع رسيد، اما براي اطمينان مصاحبه ها تا مصاحبه ۱۸ام ادامه پيدا كرد. روش نمونه گيري در اين ،بخش گلوله برفي و هدفمند بود. در بخش كمي نيز بر اساس جدول مورگان حجم نمونه حداقل ۲۱۷ نفر برآورد شد و نمونه گيري در اين بخش به روش تصادفي طبقه اي انجام گرفت. ابزار اندازه گيري متغيرهاي پژوهش شامل پرسشنامه محقق ساخته عوامل موثر بر توسعه انجمن هاي ورزشهاي رزمي در ايران بود كه حاصل بخش كيفي تحقيق بوده و پس از تاييد روايي و پايايي در قالب طيف ليكرت تنظيم شد. به منظور تجزيه و تحليل اطلاعات گردآوري شده از دو بخش آمار توصيفي و استنباطي استفاده گرديد در بخش آمار توصيفي با استفاده از جداول و نمودارهاي آماري از شاخص هاي فراواني درصد فراواني ،ميانگين انحراف استاندارد، حداقل و حداكثر استفاده شد و در بخش آمار استنباطي از آزمون آماري تحليل عاملي اكتشافي جهت تعيين و تدوين عوامل موثر بر توسعه انجمنهاي ورزشهاي رزمي در ،ايران آزمون تي تك نمونه اي آزمون رتبه بندي فريدمن و در نهايت تحليل معادلات ساختاري به كمك نرم افزارهاي SPSS AMOS نسخه ۲۳ استفاده شد. نتايج پژوهش حكايت از آن دارد كه ۱۳ عامل شامل مديريتي، عوامل ساختاري، عوامل اقتصادي و بازاريابي نيروي انساني توسعه اماكن ورزشي، استعداديابي و ورزش پايه، توسعه قهرماني، تجهيزات و فناوري، عوامل حقوقي، توسعه همگاني، توسعه سياسي، تبليغات و رسانه و دانش افزايي بر توسعه انجمن هاي ورزش رزمي در ايران موثرند و همگي از نقش معناداري در توسعه انجمنهاي ورزش رزمي در كشور برخوردار مي باشند. توجه به شاخص هاي شناسايي شده مي تواند راهگشاي موفقيت انجمن ورزشهاي رزمي كشور به ويژه اجراي بهينه راهبردهاي تدوين شده آن انجمن و هيئت هاي تابعه باشد.