طراحي مدل توسعه كسب و كارهاي مجازي در حوزه خدمات ورزشي

هدف از پژوهش حاضر طراحي مدل توسعه كسب و كارهاي مجازي در حوزه خدمات ورزشي مبني بر نظريه داده بنياد بود. روش تحقيق از نوع كيفي با رويكرد تحليل سيستماتيك مي‌باشد. جامعه آماري شامل دو بخش جامعه انساني (مديران ورزشي: باشگاه‌ها، هيئت‌ها، فدراسيون‌ها و ...، مربيان و ورزشكاران فعال در عرصه خدمات ورزشي و اساتيد مديريت ورزشي و بازاريابي ورزشي) و جامعه اطلاعاتي بود. نمونه آماري به تعداد قابل كفايت بر مبناي اشباع نظري به صورت غيراحتمالي هدفمند و تكنيك گلوله برفي انتخاب گرديد (16 نفر و 26 سند). روايي ابزار با استفاده از روش‌هاي روايي‌سنجي كيفي مطلوب ارزيابي شد (روايي محتوايي، ضريب كاپا (0.801). براي تحليل داده‌ها از رويكرد سيستماتيك در طي سه مرحله كدگذاري باز، محوري و انتخابي استفاده گرديد. در نهايت 18 مقوله اصلي (آموزشي، نوآوري، مشاركت در فضاي مجازي، شبكه ذينفعان، توليد محتوا، آگاهي مردم از خدمات ورزش مجازي، توسعه كسب و كار مجازي خدمات ورزشي، بودجه، نظام مالياتي، اقتصادي، اطلاعاتي، بازارگرايي، خدمات پس از فروش، نوآوري و خلاقيت، نگرشي، فرهنگي، تجاري‌سازي و برندسازي) و 23 مفهوم استخراج شد. مقوله توسعه كسب و كار مجازي ورزشي در ارائه خدمات ورزشي از اهميت به‌سزايي برخوردار است و داراي جنبه‌هاي مختلفي مي‌باشد. همچنين با استفاده از اين مدل، مي‌توان انتظار توسعه كسب و كار مجازي ورزشي در خدمات ورزشي را داشت.